Анкети и истражување

Насловна › Често поставувани прашања › Анкети и истражување

„Нит ме сака, нит го сакам“ – Какви ви се релациите со шефот?

Работните односи се многу повеќе од само професионални обврски – тие имаат емоционална компонента која може да влијае на целокупниот работен амбиент. Кога вработените се чувствуваат ценето и почитувано од своите шефови, тие се поблиски до високи резултати и повисока продуктивност. Но, што се случува кога таа емоционална врска недостасува? Како тоа влијае на мотивацијата и моралот на работното место? Разбирањето на оваа динамика може да ни помогне да изградиме поцврсти и поуспешни тимови.

Прашањето "Дали мислите дека шефот ве сака?" го истражува едно од најзначајните прашања во работната средина – каков е емоционалниот однос меѓу вработените и нивните шефови. Ова прашање открива како вработените се чувствуваат во врска со нивната вредност, почит и симпатија во рамките на работниот простор. Дали овие односи се засновани на вистинска емпатија и грижа или се базираат само на професионални интереси и функционални обврски? Ова е клучен аспект кој влијае на работниот морал и продуктивност.

Во тој контекст, на оваа тема, неодамна спроведовме анкета на нашата веб-страница поставувајќи го прашањето: "Дали мислите дека шефот ве сака?" Понудените опции беа следните:

Да, ме сака
Не ме сака, ама ме почитува
Ми прави лице затоа што му требам
Нит ме сака, нит го сакам

Eве ги резултатите:

1. Најмал процент или 10% од испитаниците сметаат дека шефот не ги сака, ама ги почитува.

„Не ме сака, ама ме почитува" ја истакнува важноста на професионалната почит во работните односи. Иако емоционалната поврзаност може да не постои, взаемното почитување создава стабилна основа за успешни и продуктивни односи на работното место. Ова значи дека почитта, а не љубовта, е клучна за создавање на позитивна работна средина, каде што и работодавачите и вработените можат да се фокусираат на заедничките цели без лични чувства да влијаат на професионалната динамика.

Еден од коментарите гласи:

„Често во работата се поставуваат прашања за емоциите, но јас мислам дека почитта е многу поважна. Мојот шеф не мора да ме сака, но важно е да се чувствувам почитувано. Кога постои почит, работната атмосфера е позитивна и можеме да се фокусираме на задачите без лични чувства да ја нарушат професионалната динамика. Мислам дека тоа е клучот за долгорочен успех.“

2. Нешто повеќе, или 12% од испитаниците одговориле со: Да, ме сака.

Изјавата „Да, тој ме сака“ сугерира многу позитивни односи помеѓу вработениот и шефот. Ова укажува на искрена емоционална врска која може да создаде здрав и поддржувачки работен амбиент. Кога работодавачот покажува љубов и грижа за своите вработени, тие често се мотивирани да дадат најдобри резултати, бидејќи се чувствуваат вреднувани и почитувани. Такви односи можат да водат до поголема верност и позитивна работна атмосфера.

„Мојот шеф навистина ме сака и тоа го чувствувам секој ден. Тој не само што ми дава професионални насоки, туку и се грижи за мене како личност. Тоа ми дава голема мотивација да работам посветено и да се обидувам да бидам подобар секој ден. Чувствувам дека нашиот однос е базиран на доверба и взаемно почитување, што создава позитивна работна атмосфера.“, вели еден од испитаниците.

3. 29% од испитаниците на прашањето „Дали мислите дека шефот ве сака?“ одговориле со: „Ми прави лице затоа што му требам“.

Ова сугерира дека вработениот чувствува дека шефот не ја покажува искрената љубов, туку се труди да изгледа како да го прави тоа поради лични интереси. Ова може да укаже на недостиг на вистинска емоционална врска и на фактот дека работникот е ценет само заради своите способности и придонес во компанијата. Такви односи често водат до чувства на отуѓеност и недоверба, што може да влијае на работната мотивација и тимската атмосфера.

„Се чини дека мојот шеф ми покажува внимание, но знам дека тоа го прави затоа што му сум потребен за компанијата. Често чувствувам дека неговиот интерес не е личен, туку повеќе базиран на тоа што можам да направам за неговите цели. Тоа ме прави да се чувствувам како да сум само дел од функцијата, а не личност која е вистински ценета. Тоа создава емоционална дистанца и не ми дава чувство на реална поддршка.“

4. Најголем процент односно цели 49% од испитаниците одговориле: „Нит ме сака, нит го сакам“

Изјавата „Ниту ме сака, ниту јас него“ ја одразува неутралната и функционална природа на односите на работното место. Овде, односот помеѓу вработениот и шефот е исклучително професионален, без емоционална врска или лични симпатии. Ова може да укаже на здрава дистанца која ги одржува работните задачи без влијание на лични чувства, но истовремено може да создаде чувство на отуѓеност и недостаток на вистинска емоционална поддршка.

На ова добивме коментар кој гласи:

Зборам од менаџерска позиција: шефот воопшто не сака никој, без оглед што со некекои од вработените е поблизок со некои не, сите подеднакво за него се потрошен материјал, во прва прилика кога ќе најде поефтина замена ќе ја направи. Никогаш ниеден шеф (сопственик), не ги сака вработените, тие за него се средство за работа кое што тој го плаќа. Нив ги гледа како бруто трошок на крајот од месецот, што треба да му го зголемат профитот по секоја цена. За сметка на тоа што тој им дава солидни плати очекува да користат помалце слободни денови, често да работат прекувремено бидејќи нејќи да вработи уште некој.

„Нашиот однос со шефот е чисто професионален. Ниту имаме лична симпатија, ниту било каква емоционална врска. Тоа не значи дека работата не функционира добро, напротив, сите задачи се извршуваат како што треба. Но, понекогаш ми недостасува некоја лична поврзаност, чувството дека си повеќе од само дел од машината. Знам дека таков е бизнисот, но сепак, може да се почувствува како некоја празнина.“

Заклучокот кој може да се извлече од овие резултати е дека работните односи во Македонија не се секогаш исполнети со емоционална врска и взаимно разбирање. Многу вработени се чувствуваат како "потрошен материјал" за своите шефови, додека другите сметаат дека работата е неопходна заради економската зависност.

Врз основа на овие резултати, се поставува прашањето за идните стратегии на работодавачите во Македонија во однос на нивните односи со вработените. Како може да се создаде пооптимален и почитуван работен амбиент? Како да се премости јазот меѓу вработените и нивните шефови за да се создаде атмосфера на доверба и взаемно почитување? Ова се прашања кои треба да бидат разгледани во контекст на оваа анкета.

Што рекоа граѓаните за Живејачката во Македонија?

Животот во Македонија е испреплетен со традиција, гостопримство и природни убавини, но истовремено е обележан и со економски предизвици, социјални промени и стремеж кон подобар стандард. Но, колку луѓето се навистина задоволни од живејачката во Македонија?

На оваа тема, неодамна спроведовме анкета на нашата веб-страница поставувајќи го прашањето: „Колку сте задоволни од живејачката во Македонија?“ Понудените опции беа следните:

Задоволен сум
Делумно задоволен
Не сум задоволен
Очај

Во текстот што следува, ги анализираме резултатите од анкетата, кои даваат увид во тоа колку навистина македонските граѓани се задоволни од живејачката во нашата држава и што е потребно за стабилен и квалитетен живот.

Во анкетата учествуваа вкупно 2.402 испитаници, а еве ги резултатите:

1. Најмал процент, или 20% од анкетираните (492 лица) се делумно задоволни. Животот во Македонија има свои предности, но и значителни предизвици. Еден испитаник коментира: „Добро е само доколку немаш потреба од здравство и институции, тоа не функционира воопшто“. Додека друг коментар гласи вака: „Дома си е дома, за оброк и облека може да се заработи, кој е желен да работи. Без фамилија и пријатели не се може, а тоа во странство го нема.“

2. Задоволен сум: Нешто повеќе, или 21% од испитаниците (507 лица) изразија задоволство од животот во Македонија. Еден од коментарите гласи: „Многу е убаво“. Животот во Македонија нуди убав амбиент, топли меѓучовечки односи и богатство од традиција и природа. И покрај одредени предизвици, сè уште има луѓе кои се задоволни од секојдневието, начинот на живот и можностите што ги нуди земјата.

3. 25% или 603 испитаници изразија незадоволство, односно гласаа дека не се задоволни од живејачката во Македонија. За жал, животот во Македонија станува сè потежок поради високите трошоци, ниските плати и несигурноста во институциите. Недостатокот на економски можности, нефункционалниот здравствен систем и загадувањето се само дел од причините за незадоволството.

Прочитајте дел од коментарите:

„Скапа храна, лош здравствен систем, никаков правен и социјален систем. Загадена животна средина“.
„Како да си задоволен кога шпараш на сите можни начини. Идеме во продавница и бараме да купиме што е на попуст. Мизерија.“
„Ниски примања, лоши меѓучовечки односи“
„Неквалитетен живот, воздух, животна средина, работна средина...“

4. Најголем дел - односно цели 34% или 824 од испитаниците на прашањето: „Колку сте задоволни од живејачката во Македонија?“ одговориле дека е ОЧАЈ.

Еве дел од коментарите кои ги оставија граѓаните:

„5 члено семејство сме (3 малолетни деца). Платите на двајцата ни стигаат само за јадење и детергенти, тетратки моливи и толку. Тоа што купивме подароци за празниците ни се одби од јадењето. Баш е очај!“
„Не сум задоволен од живеачката во Македонија. Главните проблеми што ги забележувам се нечистиот воздух, лошиот урбанизам и инфраструктура, како и нискиот стандар на живеење. Во многу делови од земјата, постои јасна мизерија во условите за живот, што го отежнува секојдневното функционирање и создава чувство на депресија и недоволна перспектива за иднината.“
„Страшно ... жално... осакатено...немоќно...“
„Државно здравство кое смислено се уништува. Не функционално судство. Ѓубре на сите страни, Македонија личи на депонија.“
„Треба ли коментар?“

Овие резултати укажуваат на поделени мислења меѓу граѓаните за квалитетот на животот во земјата. Додека дел од испитаниците се задоволни или делумно задоволни, значителен процент изразуваат незадоволство, посочувајќи на проблеми како што се високите трошоци за живот, состојбата на здравствениот систем и загадувањето на животната средина.

Оваа анкета ја отсликува потребата за понатамошни подобрувања во различни аспекти на општеството, со цел да се зголеми задоволството на граѓаните од животот во Македонија.

Во тек е нашата нова анкета во која прашуваме: Дали мислите дека шефот ве сака?

ЗА пензионирање на 67 години - кој може и кој сака: Граѓаните го дадоа својот глас

Пензионирањето е една од најчувствителните теми за вработените во Македонија, бидејќи директно влијае на квалитетот на животот во подоцнежните години.

На оваа тема, неодамна спроведовме анкета на нашата веб-страница поставувајќи го прашањето: „Што мислите за новиот предлог: Одење во пензија на 67 години?“ Понудените опции беа следните:

За, дефинитивно
Строго против
Да биде по избор
Немам мислење

Анкетата го отсликува ставот на јавноста за оваа значајна промена, која носи различни предизвици и можности за работниците и пензискиот систем во целина.

Во анкетата учествуваа 2.320 испитаници, а еве ги резултатите:

1. Најмал процент или 14% од испитаниците немаат мислење на оваа актуелна тема. Резултатите покажуваат дека дел од испитаниците немаат конкретен став за предлогот за пензионирање на 67 години. Ова укажува на потребата од поголема информираност и дискусија за импликациите на оваа промена.

2. Нешто повеќе или 15% од анкетираните испитаници сметаат дека предлогот за пензионирање на 67 години треба да биде опционален. Според нив, ова би овозможило поголема флексибилност и слобода за работниците да ја одредат својата пензија според личните околности и потреби.

Прочитајте дел од коментарите на ова тврдење:

„Од професија до професија има различна тежина“

„Кој сака нека работи, не може работник во пример магацин кој крева товар и професор кој најмногу кренал пенкало да биде исто. Мојот предлог е секој може да отиде во пензија како што следува нели со целосна пензија на 64 години за мажи и 62 за жени, а кој сака да продолжи со работа да добие пример +3% на пресметката за пензија за секоја +година која во првите 5 години ќе ги плаќа правното лице во кое што работникот го продолжил работниот век ...“

3. 17% или 385 од испитаниците го поддржуваат предлогот за пензионирање на 67 години, сметајќи го како логичен чекор за продолжување на активниот работен век. Според нив, ова може да придонесе за економска стабилност и поголем придонес кон пензискиот фонд.

„Сметам дека продолжувањето на работниот век до 67 години е добра идеја, особено за оние кои се чувствуваат здраво и способно да продолжат со работа. Ова не само што ќе им овозможи поголема пензија, туку и ќе придонесе за економскиот систем.“ – вели Ана, 42-годишна наставничка од Скопје.

4. Најголем дел - односно цели 54% или 1249 од испитаниците на прашањето: „Што мислите за новиот предлог: Одење во пензија на 67 години?“ одговориле дека се Строго против. Тие сметаат дека оваа промена ќе го зголеми притисокот врз работниците и ќе го намали времето за заслужен одмор по долгиот работен стаж.

Еве дел од коментарите кои ги оставија граѓаните:

„Предлогот за пензионирање на 67 години може да се оправда со ослободување на работни места за младите, но не треба да се занемарат искуствата и способностите на постарите работници. Балансот помеѓу овие две групи е клучен за здравиот развој на трудовиот пазар.“
„Кога ќе стигнат на ред младите да се вработат?“
„Да се одреди фиксна минимална пензија, а останатиот дел да биде согласно контрибуцијата во фондот.“
„Или ако го изгласаат, да ни дозволат да си ги земаме бруто платите, па ако сакаме да си инвестираме во пензија сами да си уплаќаме.“
„Дури и треба да се намали, 60 за жени 62 за мажи. Кој може да издржи до тие години да работи?“
„Ако е критериум само години строго против, ако има опција 67 години ИЛИ 40 години стаж (Влкучително и признавање на комплет бенифициран стаж кој е уплатен) можеби и би се согласил“
„Треба младите да работат. После 55 годишна возраст, снагата на човекот не е како на 30 или 40 год возраст“

Од податоците собрани преку анкетата, јасно е дека најголемиот процент од испитаниците се строго против предлогот за пензионирање на 67 години. Ова укажува на значителен отпор меѓу граѓаните кон продолжување на работниот век, најчесто поради загриженоста за нивното здравје, квалитет на живот и време за одмор по долги години работа.

Ваквите резултати ја нагласуваат потребата од поинклузивна дискусија за реформите во пензискиот систем, каде ќе се земат предвид потребите и предизвиците со кои се соочуваат работниците. Јавноста очекува решенија кои ќе ги балансираат економските реалности со човечките права на достоинствена пензија и време за заслужен одмор.

Дајте ни 1500 евра, сите ќе работиме во Македонија

Во време кога животните трошоци постојано растат, прашањето за достоинствени плати во Македонија станува сè поактуелно. Колку навистина треба да изнесува платата за еден работник да има квалитетен и достоинствен живот?

На оваа тема, неодамна спроведовме анкета на нашата веб-страница поставувајќи го прашањето: „Од 500 до 2000 евра: Колкава треба да биде платата во Македонија за да се смета за достоинствена?“ Понудените опции беа следните:

Од 500 до 1000 евра
Од 1000 до 1500 евра
Од 1500 до 2000 евра
Над 2000 евра

Во текстот што следува, ги анализираме резултатите од анкетата, кои даваат увид во тоа што македонските граѓани го сметаат за доволен месечен приход за стабилен и квалитетен живот.

Во анкетата учествуваа 3407 испитаници, а еве ги резултатите:

1. Најмал процент или 10% од испитаниците, сметаат дека достоинствена плата во Македонија би била во ранг од 500 до 1000 евра. Овој износ го гледаат како неопходен минимум за покривање на основните животни трошоци и одржување на пристоен животен стандард. Овoj податок јасно покажува дека очекувањата за достоинствени примања се сè уште далеку од просечните плати во земјата, што укажува на потребата од зголемено внимание кон ова прашање.

Прочитајте дел од коментарите на ова тврдење:

„За да осети дека е во можност да ги исполни сите трошоци и да си приушти барем живот без стрес“,
„Доволно за скромен живот, за луксуз нема.“

2. Нешто повеќе или 11% од испитаниците сметаат дека достоинствена плата во Македонија треба да надминува 2000 евра. Ова укажува на високите очекувања на граѓаните, особено во контекст на растечките трошоци за живот и потребата од повисок стандард.

„Со тековните трошоци за живот, особено за храна, сметки и образование, платата под 2000 евра веќе не е доволна за пристоен живот. Сè поскапува, а платите стагнираат. Време е да се преземат конкретни чекори за да се подобри животниот стандард.“, вели еден од испитаниците.

3. 25% или 863 испитаници, одговориле дека достоинствената плата во Македонија треба да се движи помеѓу 1500 и 2000 евра. Според нив, овој износ е неопходен за обезбедување стабилност и пристоен животен стандард. Ова укажува дека граѓаните очекуваат примања кои ќе им овозможат не само да ги покријат основните трошоци, туку и да имаат финансиска сигурност и можност за штедење. За многумина, платите во овој опсег се гледаат како предуслов за подобар квалитет на живот и поголема економска независност.

На ова следат коментари од типот:

„Сo 1000 евра минималец, па можеби и младите ќе ни останат овде. Достоинствена плата и тоа само ако двајцата работат, со сегашниве цени сам никако не можеш да постигнеш ни сметки ни основни потреби.“
„За средно нормален живот, со некоја евтина варијанта за летен одмор и по некое викенд излегување.“
„Доволно за комфорен живот (3 до 4-члено семејство со 2-ца вработени).“

4. Најголем дел - односно цели 53% или 1806 граѓани сметаат дека достоинствена плата во Македонија треба да се движи помеѓу 1000 и 1500 евра. Испитаниците посочуваат дека со плата во овој опсег може да се одржува финансиска рамнотежа, да се покријат трошоците за домување, храна и образование, како и да се обезбеди минимална финансиска сигурност. Сепак, многумина веруваат дека за долгорочна стабилност и подобар квалитет на живот е потребно и дополнително зголемување на примањата.

Еве дел од коментарите кои ги оставија граѓаните:

„Прифатлива сума што не би заминал од државата.“
„Високите животни трошоци не дозволуват помала плата.“
„Помали не смее да бидат во никој случај. 4 члено семејство не може да живее со 22 илјади минималец нити пак со 500 евра. Само за сметки 200 евра и кусур а каде е јадење ? Сè е скапо.“
„Сè е покачено, треба и платите да бидат високи за да имаш да ги платиш сметките, да купиш квалитетна храна, да излезеш некогаш во ресторан или на спортски натпревари, или во театар, кино, на концерт, или пак на базен. Летно време, да одиш на одмор, да имаш исполнет живот, а не само работа дома затоа што немаш пари да прошеташ.“
„Спрема трошоците, би се изедначиле разликите на плата и трошоци, младите нема да ја напуштаат државата и би се чувствувале посреќни и со помалку стресови во и така тешкото сивило во оваа држава...“

Од податоците кои ги имаме, најголемиот процент на испитаници гласаа дека за платите во Македонија да се сметаат за достоинствени, треба да бидат во опсегот од 1000 до 1500 евра. Овие резултати јасно укажуваат на потребата за подобрување на платите во земјата за да се осигури поголем животен стандард.

Во овој контекст, платформата MojaPlata.mk продолжува да биде важен извор на информации, кој им овозможува на работниците да ги споредат платите во различни сектори и да имаат поголема ориентација во нивните кариери и преговорите за плати.

Македонците го бараат „лекот“ во странските компании

Со оглед на тоа што очекувањата за платите и финансиската стабилност стануваат позначајни за оние кои бараат работа, разбирањето на перцепциите за платата во различни сектори е од суштинско значење.

Во денешниот брзорастечки пазар на трудот, очекувањата за плата играат клучна улога во обликувањето на изборот на кариера и задоволството на вработените. За да добиеме увид во перцепцијата за заработката во различни сектори во Македонија, неодамна спроведовме анкета на нашата веб-страница поставувајќи го прашањето „Каде мислите дека ќе добиете повисока плата?“ Одговорите на прашањето беа следните:

Приватна странска компанија
Приватна македонска компанија
Државна компанија
Невладин сектор

Преку оваа анализа, истражуваме не само каде испитаниците веруваат дека се највисоките плати, туку и основните фактори кои би можеле да ги обликуваат овие ставови, нудејќи слика на тековните ставови кон потенцијалот за заработка во различниот пејзаж на работни места во Македонија.

Во анкетата учествуваа 984 испитаници, а еве ги резултатите:

1. Најмал процент или 7% од испитаниците, сметаат дека повисока плата би добиле во Државна компанија. Овој одговор укажува на перцепција дека државните компании нудат стабилни, конкурентни плати, можеби поврзани со дополнителни бенефиции и сигурност. Тоа сугерира дека, за многу вработени, државното вработување се смета за сигурен пат кон финансиската стабилност во споредба со другите сектори.

На ова следи коментар: „Сигурност на подолг временски период“

2. Нешто повеќе или 8% од испитаниците одговориле дека очекуваат да добијат повисока плата во Приватна македонска компанија. Овој избор го одразува ставот дека локалните приватни компании нудат конкурентни плати, најверојатно поттикнати од потребата да се привлечат и задржат квалификувани таленти на домашниот пазар. Тоа сугерира дека вработените ги гледаат овие компании како финансиски наградни и можеби нудат можности за раст во познато опкружување.

3. 12% или 118 испитаници, одговориле дека очекуваат да добијат повисока плата во Невладин сектор. Овој избор ја нагласува перцепцијата дека невладините и непрофитните организации обезбедуваат конкурентна компензација, најверојатно поради нивните меѓународни извори на финансирање и барањата за специјализирана експертиза. За вработените, НВО секторот може да претставува спој на наградувачки финансиски изгледи и можност да се работи на влијателни проекти водени од мисијата.

4. Најголем дел - односно цели 73% или 721 од испитаниците на прашањето: „Каде мислите дека ќе добиете повисока плата?“ одговориле дека тоа го очекуваат од Приватна странска компанија. Овој одговор сугерира перцепција дека меѓународните фирми нудат поконкурентни плати, често водени од поголеми буџети, глобални стандарди и структурирани можности за раст на кариерата. За многу вработени, приватните странски компании се гледаат како пат кон поголеми финансиски награди и професионален развој во глобализирана работна средина.

За дополнително да ги разберете очекувањата за платите и да добиете персонализирани сознанија, MojaPlata.mk нуди сеопфатна платформа за споредба на платите прилагодена на македонскиот пазар на труд. Без разлика дали размислувате за улога во државна компанија, приватна фирма или НВО сектор, MojaPlata.mk може да ви помогне точно да ги оцените вашите очекувања за плата во рамките на динамичното работно место во Македонија.

Споредете ја вашата плата сега на ЛИНКОТ, или пробајте ја алатката бесплатно на ТУКА (за компании.)

Во тек е нашата нова анкета во која прашуваме: Од 500 до 2000 евра: Колкави треба да бидат платите во Македонија за да ги сметаме за достоинствени?

Македонците остри на јазик – ако шефот греши му кажуваат во лице

Неодамна спроведовме анкета на тема: „Дали му противречите на вашиот шеф/надреден, кога мислите дека не е во право?“ Одговорите нудат фасцинантен увид во тоа како вработените се движат низ деликатната рамнотежа помеѓу изразувањето на нивните мислења и одржувањето на хармонијата на работното место. Во оваа статија, ќе ги истражиме резултатите и што тие откриваат за динамиката на моќта, комуникацијата и одлучувањето на денешните работни места.

Динамиката помеѓу вработените и нивните претпоставени е од клучно значење за поттикнување здрава и продуктивна средина.

За дополнително да ја истражиме оваа врска, спроведовме анкета на нашиот сајт, поставувајќи едноставно, но многу битно прашање: „Дали му противречите на вашиот шеф/надреден, кога мислите дека не е во право?“. Одговорите даваат сознанија за моменталната состојба на културата на работното место и довербата што вработените ја имаат во искажувањето на своите мислења.

Одговорите на прашањето беа следните:

Секогаш (го правам тоа постојано)
Понекогаш (избирам кога)
Никогаш (не смеам)

Во анкетата учествуваа 893 испитаници, а еве ги резултатите:

1. Најмал процент или 15% од испитаниците, одговориле дека никогаш не му противречат на шефот, односно не смеат. Овој резултат нагласува значително ниво на претпазливост или страв кај вработените. Неподготвеноста да се проговори сугерира дека многу работници може да имаат приоритет на одржувањето на хармонијата или безбедноста на работното место наместо да ги изразат своите грижи, дури и кога веруваат дека некоја одлука или директива е неточна. За жал, коментарите кои граѓаните ги оставија, не се воопшто охрабрувачки:

„Шефот е секогаш во право ќе трпиме засекогаш“,

„Не смеам, веднаш ќе добијам отказ или ќе ми прави мобинг да не можам да издржам и сама да си дадам отказ“.

2. 31% или 488 од испитаниците одговориле: Понекогаш (избирам кога). Овој селективен пристап сугерира дека вработените ги мерат ризиците и придобивките пред да ги предизвикаат надредените, одлучувајќи да ги изразат своите грижи само кога веруваат дека тоа е навистина неопходно или кога влогот е голем.

Еве дел од коментарите:

„Не се работи за тоа дека противречам, туку повеќе дебатирам кога мислам дека греши. Така би ги надминале грешките кои можат да настанат како резултат на неусогласеност.“

„Не секогаш од прва значи дека си во право, затоа прво се воздржуваш за после тоа со факти да му докажеш дека не е во право. Се зависи од ситуацијата.“

„Ако е самобендисан, а не се замарам со фирмата сеедно, ако е негова одговорност што сака нека прави. Ако е добра фирма кај што сакам да останам би имало противречење ама сепак зема поголема плата од мојата, нека ја земе и одговорноста.“

„Само кога мислам дека и наштетува на компанијата.“

„Се разбира дека да, никој не е секогаш во право.“

3. Најголем дел - односно малку повеќе од половина, 55% или 488 од испитаниците на прашањето: „Дали му противречите на вашиот шеф/надреден, кога мислите дека не е во право?“ одговориле: Секогаш (го правам тоа постојано). Оние кои одговориле „секогаш“ ја одразуваат културата на работното место каде се вреднува отвореноста и директната комуникација. Овие лица постојано ги изразуваат своите мислења, без оглед на околностите, демонстрирајќи силно чувство на доверба и посветеност да се осигураат дека одлуките се засноваат на точни информации. Овој проактивен пристап може да биде од витално значење за поттикнување на транспарентна и иновативна работна средина, каде што предизвикувањето на статус кво се гледа како на пат кон подобрување наместо како извор на конфликт.

Прочитајте дел од она што го кажаа граѓаните:

„Му укажувам на грешки кои заедно ги решаваме.“

„Имам повеќе искуство од мојот надреден и сум го спасувал многу пати, не за друго туку заради негови грешки ЈАС нема да напредувам со плата.“

Во тек е нашата нова анкета во која прашуваме: Каде мислите дека ќе добиете повисока плата?

Што мислите за платата на Вашиот Директор?

Можете ли да бидете искрени?

АНКЕТА: Со кои пари македонците одат на одмор?

Со оглед на најавите за долгата зима која не очекува, голем дел од граѓаните годинава ќе си го ускратат тоа задоволство

„Само дома си е дома“ - Eве зошто Македонците не сакаат да се иселат од земјава!

Врз основа на неодамнешното истражување спроведено на нашата веб-страница, го поставивме прашањето: „Зошто никогаш не би ја напуштиле Македонија? Одговорите открија длабоко чувство на поврзаност и лојалност кон земјата. Резултатите што следат ги истакнуваат клучните причини зошто многу поединци избираат да останат во Македонија, расветлувајќи ги културните, социјалните и личните фактори кои придонесуваат за нивната непоколеблива посветеност на својата татковина.

Во анкета спроведена на нашата веб-страница, ги истраживме искрените причини зошто поединците избираат да останат во Македонија. Прашањето „Зошто никогаш не би ја напуштиле Македонија? предизвика одговори кои одразуваат длабоко чувство на приврзаност кон нацијата. Одговорите на прашањето беа следните:

Затоа што тука ми е семејството
Затоа што си ја сакам земјата
Затоа што имам супер работа
Затоа што во странство си секогаш странец

Овие сознанија ги откриваат силните врски на семејството, патриотизмот, задоволството од работата и чувството на припадност што ги држи луѓето вкоренети во Македонија. Следниве резултати навлегуваат подлабоко во овие чувства, нудејќи увид во трајната лојалност кон нашата сакана земја.

Во анкетата учествуваа 763 испитаници, а еве ги резултатите:

1. Најмал процент или 4% од испитаниците, одговориле дека никогаш не би ја напуштиле Македонија поради работата, односно го дале својот глас за одговорот: Затоа што имам супер работа.

„Студирам дефицитарна струка која е добро платена и со која имам можности тука“ - вели еден од испитаниците. Друг пак, вели дека со плата од 80.000 денари, Европа е тука.

2. 19% или 145 од испитаниците одговориле: Затоа што си ја сакам земјата.

На оваа констатација следат сентиментални коментари:

„Каменот си тежи на местото“, „Бигорски манастир“, „Заради природните убавини“, „Ја сакам Македонија бидејќи таа ми е татковина, овде се родени моите деца, јас, моите родители, нивните родители. Едноставно најубаво ми е овде“, „И другите опции ми одговараат многу. Ама да, многу си ја сакам Македонија“...

Еден од испитаниците, малку поопширно се обиде да ни ја долови поврзаноста со родната земја:

„Топла убава клима, каде и да одиш брзо ќе стасаш, сигурно нема да станувам четири ипол, пет сабајле за на работа и да патувам два часа во непознато, сите ќе ми недостигаат од Македонија особено семејството, нема да имам слободно време за шетање, сакам да шетам денски кога е сончево и навечер кога сакам каде сакам... како што разбрав во западните земји рестораните се прескапи па ни тоа не може да се има таму, пријателка рече таму патувам долго до работа, работам 10 часа на компјутер, а кога ќе се вратам дома само си легнувам, не можам ниту децата да си ги видам, дадилка ги чува, а јас сум толку уморна што ниту еднаш не успеав да си поиграм со нив.“

3. 26% од испитаниците одговориле: Затоа што во странство си секогаш странец.

Прочитајте дел од коментарите:

„Во Македонија за некое време ке биде подобро во секое поле од странство, пример има многу кои се враќаат од Германија поради големата инфлација, мигранти...“, „И затоа што пред сè не е животот само во пари или поточно во легни стани.“

4. Најголем дел - односно малку повеќе од половина, 51% или 387 од испитаниците одговориле дека причината поради која што би останале во Македонија е: Затоа што тука ми е семејството.

Прочитајте дел од она што го кажаа граѓаните:

„Не сакам моите деца да растат во туѓина...колку сака нека е богато...се е пролазно“

„Затоа што тука ми е целото семејство, братучеди, роднини, пријатели... Слобода каква што нигде нема - имам куќа и не треба да плаќам ќирија. Кога има нешто за славење има со кого да прославиш, за плачење имаш на кого да се довериш. Корењата ми се тука во мојата мила Македонија. И за крај како оди песната: Само дома си е дома.“

„И пријателите.. ако може топтан сите да ги спакувам со мене одма се селам :)“

И за крај, од срце ве поздравуваме со песната:

Македонците активно бараат работа, но дали сакаат да ја најдат?

На денешниот динамичен пазар на труд, разбирањето на аспирациите за вработување и активностите на поединците е од клучно значење.

Во анкета спроведена на нашата веб-страница, поставивме едноставно, но клучно прашање: „Дали активно барате работа?“ Со учество од 1.096 испитаници, истражувањето дава вредна слика од активноста за барање работа кај граѓаните. Резултатите откриваат значителен тренд – мнозинството од учесниците навистина активно бараат вработување. Со испитување на овие фактори, имаме за цел да фрлиме светлина на пазарот на труд кој се развива и аспирациите на работната сила.

Еве ги резултатите:

Најмал процент или 5% од испитаниците, одговориле: Не, добро ми е каде што сум.

27% или 293 од испитаниците одговориле: Не, но доколку имам добра понуда би размислил/а (27%). На оваа констатација следи коментар: „Секогаш за нова работа доколку има подобра плата. Исто како што газдата гледа за најмалку пари да извлече максимум од работникот, така и јас гледам да извлечам најмногу за сопствениот труд. Фирмата е само некој што ми плаќа за мојот труд и апсолутно никако поинаку ништо не ме врзува за фирмата ниту ме интересира за фирмата, исто како што за секоја фирма секој вработен е само дел од средствата за работа.“

Најголем дел - односно 69% или 752 од испитаниците одговориле со категорично ДА - бараат активно работа.

Високиот број на одговори на луѓе кои бараат подобра работа отвори доста дилеми за нас. Во која мера се тие незадоволни од својата сегашна работа? Имаат амбиции за поголеми достигнувања? Дали сите тие го даваат максимумот на сегашните позиции? Дали се доволно платени за тоа што го работат?

Во тек е нашата нова анкета во која прашуваме: Заради што никогаш не би ја напуштиле Македонија?

Работодавaчи, пишувајте ја платата: Оглас без плата е исто како производ без цена

Што еден оглас треба да содржи за да биде атрактивен? Кои елементи треба или не треба да ги има за да ги натера работобарателите да го испратат своето CV? Одговорот се крие во резултатите од нашата најнова анкета.

Како централно место за барање работа во Македонија, Vrabotuvanje.com реши да го испита јавното мислење на работобарателите во врска со ова прашање објавувајќи анкета на www.vrabotuvanje.com.mk

Во анкетата Што најмногу ве нервира при отворен оглас? беа опфатени 846 работобаратели (посетители на веб страницата) и дури 66 проценти од нив се фрустрираат кога во огласот не е наведена платата.

“Не сакаме да си го трошиме времето непотребно. Секој од нас има одредена сума под која не би прифатил да работи“, вели еден од испитаниците. “Правилен оглас мора да има нето плата“, вели друг. “Во најмала рака треба да дадат ранг, од колку до колку се движи платата. Оглас без плата не треба да се објавува“, додава трет.

А кои се другите причини?

Кога аплицирам и не добивам никаков одговор сметаат 20 проценти од испитаниците. “Всушност и нема нервоза. Сепак, сметам дека е коректно да се одговори по смс или е-пошта, освен ако има 7.000 пријавени, а се бараат само 2 работника“, коментира еден работобарател.

Кога огласот е анонимен и не знам во која компанија аплицирам ги револтира само 7 проценти од испитаниците, а еден од нив вели “Како апликанти, имаме право да ја знаеме компанијата во која аплицираме за да истражиме и одлучиме дали воопшто да аплицираме или не“.

Кога работните обврски не се јасно дефинирани создава фрустрација кај 4 проценти од испитаниците бидејќи, како што велат тие, наведените работни обврски се генерализирани и често се случува за ниски работни места да се бара универзитетска диплома и неколкугодишно искуство. Дополнително, проблем е и тоа што голем дел од работодавачите не нудат обука за нововработените.

Кога еден ист оглас постојано се повторува им смета на 2 проценти од испитаниците бидејќи тоа создава перцепција кај нив дека компанијата постојано ги менува своите вработени.

Па, работодавци, се надеваме дека ќе ги искористите сознанијата од нашата анкета и ќе ги направите вашите огласи да изгледаат поатрактивно бидејќи тоа значи поголем број на апликации, и секако, поквалитетни кандидати.

„Tоа ниту е моја работа, ниту сум платен за тоа“ - Што правите кога ќе добиете задача која не е дел од вашите работни обврски?

Во денешните динамични работни средини, вработените често се соочуваат со задачи кои се надвор од опсегот на описот на нивните работни места.

Без разлика дали тоа се должи на промена на приоритетите, ограничувања на ресурси или организациско реструктуирање, барањето да се превземат одговорности надвор од нечија дефинирана улога станува сè почеста појава.

Од една страна, овие неочекувани задачи можат да ги прошират вештините на вработените, да ја поттикнат приспособливоста и да поттикнат соработка меѓу тимовите. Од друга страна, тие можат да доведат до чувство на преоптоварување, стрес и потенцијално исцрпување доколку не се управуваат ефикасно. Како поединците одговараат на таквите задачи, може значително да влијае на нивниот професионален раст, задоволството од работата и севкупната ефективност на работното место.

Навигацијата на задачи надвор од работните должности бара деликатна рамнотежа на самоувереност, флексибилност и стратешко размислување. Вработените можеби ќе треба да ја проценат важноста и итноста на новата задача, да преговараат со претпоставените за да се осигураат дека нивните основни одговорности не се занемаруваат и да бараат поддршка или ресурси по потреба.

Направивме анкета на оваа тема во која ги прашавме граѓаните: „Што правите кога ќе добиете задача која не е дел од вашите работни обврски?“, а во истата учествуваа 356 испитаници. Еве ги резултатите:

Најмал процент или 13% од испитаниците, одговориле дека ако имаат време ја завршуваат, во спротивно не.

Нешто повеќе или 16% од анкетираните испитаници на нашиот сајт го одбрале следниот одговор: Ја игнорирам, тоа ниту е моја работа, ниту сум платен/а за тоа. На оваа констатација следи коментар: „Ја извршувам во зависност од тоа дали фирмата повремено ме плаќа повеќе од договореното“.

Процентот на граѓани кои одговориле дека гледаат да ја завршат задачата на време, но им даваат приоритет на нивните тековни обврски е значително повисок, односно 117 од испитаниците (33%). Овде следат неколку коментари од типот: „Не ги игнорирам предизвиците, секогаш се добредојдени да ги совладам“, „Во интерес на работата ќе се потрудам да завршам, но дали тоа ќе го признае работодавачот?“, „Ако е дополнителна работа, треба да се плати дополнително“.

Најголем дел - односно 38% или 135 од испитаниците одговориле дека ја прифаќаат исто како и останатите обврски.

Во тек е нашата нова анкета во која прашуваме: Дали активно барате работа?

Плати според стручноста, а не според полот!

Во постојано еволуирачкиот пејзаж на современото општество, прашањето за родовата еднаквост стана фокусна точка во различни сфери, вклучувајќи го и работното место. Едно од најспорните прашања во овој дискурс е концептот на еднаква плата за еднаква работа, особено помеѓу мажите и жените кои заземаат иста работна позиција.

Додека законодавството во многу земји наложува рамноправно плаќање, реалноста честопати не го исполнува овој идеал. За да навлеземе подлабоко во ова сложено прашање и да го измериме расположението на јавноста, спроведовме анкета за да ги разбереме перцепциите околу еднаквоста на платите меѓу половите во професионалната област.

Со тоа што родовата еднаквост добива на сила како основен принцип на социјалната правда, дебатата за правична компензација се интензивираше. Застапниците тврдат дека плаќањето на мажите и жените подеднакво за споредлива работа не само што ги поддржува принципите на правичност и правда, туку и поттикнува поинклузивна и попродуктивна работна средина. Спротивно на тоа, скептиците може да се сомневаат во неопходноста од такви мерки, наведувајќи фактори како искуство, преговарачки вештини и перформанси како легитимна основа за разлики во платите.

Преку испитување на гласовите и мислењата на разновидна група на испитаници, имаме за цел да придонесеме за пошироко разбирање на предизвиците и можностите за постигнување вистинска еднаквост во платите на современото работно место.

Equal Pay Act of 1963: Overview, Benefits, Criticisms, FAQ

За таа цел направивме анкета на оваа тема во која ги прашавме граѓаните: „Дали маж и жена, на иста работна позиција, треба да бидат еднакво платени?“, а во истата учествуваа 695 испитаници. Еве ги резултатите:

5% од испитаниците одговориле дека маж и жена, на иста работна позиција НЕ ТРЕБА да бидат подеднакво платени.

44% односно 304 од испитаниците одговориле со ДА. Маж и жена на иста работна позиција ТРЕБА да бидат подеднакво платени. На оваа констатација следи коментар: „Плаќањето не зависи од половата припадност, туку од образованието и способноста на личноста“.

Најголем дел - односно 51% или 355 од испитаниците одговориле дека: Не е битен полот, туку стручноста. Издвоивме и дел од коментарите на испитаниците, кои се обиделе да навлезат подлабоко во оваа тематика:

„Полот не треба да биде предуслов некој да добие поголема или помала плата. Принципот на стручна способност, стручно искуство, висина на школска спрема треба да бидат главните фактори за висината на платата. Од искуство познато ми е дека ова се случува ретко и дека понежниот пол, при договарањето на финансиските услови, не ја добива саканата плата. Ова го пишувам за лидерски позиции. Во секторот на општа работа висината на платата е иста од причина што саатнината е иста и за маж и за жена.“

„Битна е стручноста на работната позиција, дали работник со 20 годишно искуство треба да биде исто платен со нововработен на истата позиција без разлика на полот?“

Една компанија до пензија - кој уште верува во ова?

Во денешниот динамичен и професионален пејзаж кој постојано се развива, разбирањето на факторите кои влијаат на времето поминато на вработените во една иста компанија е многу важно.

Колку најдолго имате останато во некоја компанија, дознавме преку анкета спроведена на нашиот сајт во која учествуваа 1.472 испитаници.

Времето поминато на вработените во една иста компанија служи како повеќеслојна метрика, која ги одразува не само индивидуалните траектории на кариерата, туку и организациската култура, задоволството од работата, можностите за раст и целокупното искуство на вработените.

Нашите наоди имаат потенцијал да ги поттикнат компаниите да негуваат средини погодни за поттикнување на долгорочен ангажман, лојалност и продуктивност меѓу нивните вработени, што на крајот ќе придонесе за одржлив раст и успех во денешниот конкурентен бизнис пејзаж.

Направивме анкета на оваа тема во која ги прашавме граѓаните: „Колку најдолго имате останато во некоја компанија?“, а во истата учествуваа 1.472 испитаници. Еве ги резултатите:

21% од испитаниците одговориле дека најдолго што имаат останато во една компанија е максимум 2 години, односно од 0-2 години. Причината за ова, како што вели еден од испитаниците во коментар е следната: „Брзо ми се смачува од монотони обврски, ретко наоѓам колеги со кои што ми е убаво да работам“.

23% или 336 од испитаниците одговориле дека најмногу што имаат останато во една компанија е од 2-5 години.

Нешто повеќе, или 26% од анкетираните испитаници на нашиот сајт, се изјасниле дека работеле во една компанија од 5-10 години. Овде следи еден коментар, формулиран како совет од испитаник кој гласи: „Останете минимум во една компанија 10 години - добивате една просечна македонска плата како награда и останете минимум 15 години поради услов за старосна пензија“.

Најголем дел - односно 30% или 440 од испитаниците одговориле дека имаат останато 10+ години во една компанија. На овој став, следи коментар од типот: „Со труд и работа до пензија“.

Зошто македонците не штедат?

Во оваа анкета одлучивме да ги прашаме граѓаните „Дали успевате секој месец да ставите нешто на страна од платата?“

Во сложениот танц на личните финансии, способноста да се одвојува дел од платата како заштеда секој месец се појавува како клучна мерка за финансиската благосостојба. Заштедата на пари е камен-темелник на финансиската благосостојба, што претставува стратешки и дисциплиниран пристап кон личните финансии. Една од основните предности на штедењето е способноста да се пребродат неочекувани бури. Без разлика дали се работи за ненадеен медицински трошок, поправка на автомобил или непредвидени околности, имањето финансиска перница обезбедува мир на умот и чувство на контрола над животните несигурности.

Дали успеваме да ставиме нешто на страна од платата, дознавме преку анкета спроведена на нашиот сајт во која учествуваа повеќе од 700 испитаници.

Направивме анкета на оваа тема во која ги прашавме граѓаните: „Дали успевате секој месец да ставите нешто на страна од платата?“, а во истата учествуваа 747 испитаници. Еве ги резултатите:

5% од испитаниците одговориле дека оставаат од додатна работа, не од плата.

11% или 79 од анкетираните испитаници одговориле: Оставам, ама не секој месец.

Процентот на граѓани кои одговориле дека успеваат секој месец нешто да стават на страна од платата е 19% или 141 од испитаниците.

Најголем дел - односно 65% или 486 од испитаниците одговориле дека не успеваат. На ова следат и коментари од типот: „Не само што не оставам, туку и немам за до крај на месецот.“, „Би сакал да можам, но не можам. Плата македонска цени европски.“

Во тек е нашата нова анкета во која прашуваме: Колку најдолго имате останато во некоја компанија?

Секој петти македонец не знае колку точно заработува нивниот партнер

Разликата во приходите е потенцијален извор на несогласувања или дури и љубомора меѓу животните партнери.

Дали партнерите си ги знаат износите на приходите, дознавме преку анкета спроведена на нашиот сајт во која учествуваа повеќе од 400 испитаници.

Разговорите за пари во романтична врска можат да бидат деликатен танц. Еден особено интригантен аспект на ова финансиско танго е прашањето дали партнерите треба или не треба да ги откриваат деталите за нивните плати едни на други. Парите, кои често се сметаат за приватна работа, имаат моќ да ги обликуваат изборите за животниот стил, аспирациите, па дури и динамиката на врската.

Направивме анкета на оваа тема во која ги прашавме граѓаните: „Дали на партнерот/ката му кажувате колку плата заработувате?“, а во истата учествуваа 408 испитаници. Еве ги резултатите:

12% од испитаниците одговориле дека кажуваат колку плата заработуваат, ама не ги пријавуваат бонусите.

20% или 82 од анкетираните испитаници одговориле: Не. Секој си ја троши својата плата.

Најголем дел - односно 68% или 279 од испитаниците одговориле со: Да. Кажувам точно колку заработувам. На ова следат и коментари од типот: „Мислам дека треба да се знае кој колку заработува заради доверба со брачниот другар“, „Нема потреба од криење“.

Во тек е нашата нова анкета во која прашуваме: Дали успевате секој месец да ставите нешто на страна од платата?

Македонците децидно: Не за увоз на работна сила!

Во оваа анкета одлучивме да ги прашаме граѓаните „Дали Македонија треба да увезува работници?“

Дали Македонија треба да увезува работници зависи од различни фактори и потреби на земјата. Економските, демографските и социјалните околности можат да влијаат на потребата за увоз на работници.

Исто така, потребата за увоз на работници може да се јави и во ситуации кога стапката на отселување на младите и образовани луѓе од земјата е висока, што може да предизвика демографски проблеми и намалување на работната сила.

Сепак, треба да се земат во предвид и социјалните и правни аспекти на ова прашање, како и потребата за адекватна регулација и заштита на правата на работниците, независно дали се од државата или од странство.

Направивме анкета на оваа тема во која ги прашавме граѓаните: „Дали Македонија треба да увезува работници?“, а во истата учествуваа 1160 испитаници. Еве ги резултатите:

2% од испитаниците одговориле дека За некои професии е неопходно.

6% или 73 од анкетираните испитаници одговориле: Да. Што поскоро.

9% од испитаниците на прашањето „Дали Македонија треба да увезува работници?“ се изјасниле со одговорот: Никако. Ако се увезат ке се смени структурата на населението.

Најголем дел - односно 82% или 951 од испитаниците одговориле дека НЕ треба да се увезуваат работници. Нека ги покачат платите ќе работат и домашните работници. На ова следат и коментари од типот: „Платите се мотивација за младите и професионалноста од работодавачот“, „Во Македонија се уште има доволно квалификувана работна сила од различни гранки. Додека се уште има, може да бидат активно вклучени и да водат пристоен живот“, „Со минимална плата од 600 евра, сите би сакале да останат во Македонија“.

Во тек е нашата нова анкета во која прашуваме: Дали на партнерот/ката му кажувате колку плата заработувате?

Сличности и разлики на пазарот на труд во земјите од регионот

Порталот Vrabotuvanje и оваа година, за време на Регионалниот саем за вработување, ќе спроведе истражување чија цел е утврдување на состојбата на македонскиот и регионалниот пазар на труд

Порталот Vrabotuvanje.com и оваа година, за време на Регионалниот саем за вработување, ќе спроведе истражување чија цел е утврдување на состојбата на македонскиот и регионалниот пазар на труд. Во истражувањето се приклучуваат и партнерските портали од регионот MojPosao – Хрватска, MojPosao.ba - БиХ, Infostud.rs - Србија и Deloglasnik.si - Словенија.

Иако меѓучовечките односи беа фактор број еден при изборот на нова работа во изминатите години, инфлацијата го направи своето минатата година, па платата стана најважен фактор при изборот на работа.

Во споредба со претходната година, се поголемо значење му придаваме на работното време, а нешто поретко се фокусираме на можноста за учење и напредување.

А каква е состојбата годинава, какви се трендовите и што можеме да очекуваме?

Помогнете ни заедно да откриеме што за вас е важно при изборот на работа, односно што е најважно за да добиете или смените работа воопшто?

Одговорите ќе бидат понудени со регионално истражување на пазарот на трудот. За пополнување се потребни само неколку минути, одговорите се анонимни, а резултатите се прикажуваат само на групно ниво.

Пристапете до истражувањето преку линкот!

Работиме за пари, не од љубов: За подобра плата се преминува и во конкурентска компанија

Во оваа анкета одлучивме да ги прашаме граѓаните „Заради што би преминале во конкурентска компанија на моменталната?“

Во денешните брзо-растечки бизниси, прашањето „Дали да се префрлам во конкурентна компанија“ никогаш не било порелевантно. Како што индустриите продолжуваат да се трансформираат, потрошувачите и професионалците се наоѓаат на крстопат, размислувајќи за факторите што ја водат таквата клучна одлука.

Во оваа анкета, нашата цел беше да ги прашаме граѓаните што е тоа што ги мотивира поединците и организациите да ги прекинат врските со нивните сегашни провајдери и да тргнат на ново патување со конкурентен ентитет. Од промена на пазарната динамика до менување на очекувањата и развојните технологии, ги откриваме убедливите причини кои го поткрепуваат овој критичен избор.

Направивме анкета на тема: „Заради што би преминале во конкурентска компанија на моменталната?“ , а во истата учествуваа 701 испитаници. Еве ги резултатите:

9% од испитаниците одговориле дека би преминале во компанија конкурентска на моменталната Заради подобри бенефиции, додека 10% од испитаниците се изјасниле со одговорот: Заради подобра колегијална клима.

11% од испитаниците одговориле дека би преминале во конкурентска компанија на моменталната Заради поголем раст и развој.

15% или 103 од анкетираните испитаници одговориле Заради подобар баланс меѓу работа и семејство, на што следи коментар: „Времето нема цена“.

Најголем дел - односно 55% од испитаниците или повеќе од половина одговориле дека би преминале во конкурентска компанија Исклучиво заради плата. На ова следат и коментари од типот: „Работам за пари не од љубов“, „Платата пред сè, се друго е неважно“, „Платата е моривот на работникот“.

Во тек е нашата нова анкета во која прашуваме: Дали ја работите работата за која сонувавте како дете? (и која работа беше тоа?)

Ако шефот ѕвони - ќе се јавиш: Колку македонците работат и кога се на одмор?

Во оваа анкета одлучивме да ги прашаме граѓаните „Дали одговараат на повици / вршат задачи поврзани со работа додека се на годишен одмор?“

Многумина од нас сакаат да се чувствуваат есенцијално, а одговарањто на повиците за работа на одмор нè тера да се чувствуваме како компанијата да не може без нас.

За луѓето, дали да одговараат на повици поврзани со работата или да извршуваат задачи додека се на одмор зависи од индивидуалните преференции, политиките на компанијата и природата на работата. Некои луѓе може да изберат да останат „поврзани“ и да решаваат итни работи, додека други може целосно да се исклучат за да се релаксираат и да „ги наполнат батериите“.

Од суштинско значење е поединците да постават јасни граници и да ја соопштат нивната достапност на своите колеги или работодавачи кога одат на одмор.

Запомнете дека исто така од суштинско значење е да одвоите слободно време и да се даде приоритет на грижата за себе за време на одморот, за да се вратите на работа освежени и попродуктивни.

Направивме анкета на оваа тема во која учествуваа 574 испитаници. Еве ги резултатите:

13% од испитаниците на прашањето „Дали одговарате на повици / вршите задачи поврзани со работа додека сте на годишен одмор“ одговориле дека Одговараат на повици, не дека сакаат, туку мораат.

25% од испитаниците се изјасниле со одговорот: Никогаш, затоа и сум на одмор. Еден од коментарите гласи: „Верувам дека секоја компанија треба да има достојна замена која може да ве покрие во било кое време“.

28% или 158 од анкетираните испитаници одговориле: Да, таква е природата на мојата работа. Овде следи коментар од типот: „Без разлика на се, одговарам на сите повици и во било кое време, посебно кога тоа е поврзано со работа.“

Најголем дел - односно 34% од испитаниците одговориле дека одговараат на повици само доколку е нешто итно. А во продолжение следи коментар: „И тоа само на колегите со коишто најтесно соработувам“.

Најави се

Најави се преку Google:

Анкети и истражување

А кои се другите причини?