Со растот на трошоците за живот пораснаа и цените на билетите за автобускиот меѓуградски превоз, што меѓу другото значително се одрази врз студентите кои студираат надвор од нивното место на живеење.
Некои од превозниците ги укинаа повратните билети, поради што патниците мора да ги плаќаат полните суми за билетите во еден правец. Во вакви околности, некои од студентите поретко си одат дома, или пак кратат од други работи затоа што семејниот буџет толку им дозволува. Освен тоа, дел од оние кои доаѓаат од помалите градови постојано мора да се снаоѓаат преку таканаречените „диви“ таксисти во отсуство на редовни автобуски линии.
Иако апсурдно, студентите од минатиот век имале подобри услови за транспорт отколку сега кога цели градови се отсечени не само од Скопје, туку и од регионалните центри, за разлика од пред неколку децении кога од и до нив имало по неколку линии во текот на денот.
Посебна цена на меѓуградските автобуски билети, бараат студентите
Студентите во неколку наврати јавно побараа превозот за нив да биде бесплатен, а нивниот „мост“ со превозниците да биде државата која би им дала субвенции. Во нивно име движењето Студентски отпор на своите протести го испорача и ова во низата барања до институциите, но судејќи според нивното игнорирање, извесно е дека тоа субвенционирање засега нема да се случи.
Целиот текст прочитајте го на: mms.mk
