Луѓето што сакаат да најмат работници за физичка работа во своите домови се принудени да го одврзат ќесето и да платат повеќе од тоа што плаќаа досега.
Досега, тие работници бараа 1.000 денари за дневница.
Еден од работниците кој се занимава со овие видови на работи, е 39-годишниот Петар Робевски од Скопје.
Тој вели дека општата скапотија го натерало да ја зголеми цената на своите услуги.
„Копам темели по цена од 100 денари за метро, копам септички јами за цена од 400 до 600 евра, а за сите останати физички работи наплаќам 1.500 денари од ден, плус јадење. Пренесувам песок, камења, цепам дрва…”, вели Робевски.
Тој додава дека не може да работи за помалку пари, бидејќи трошоците за живот се зголемиле.
„Животот стана многу скап. Скапа е храната, горивото, струјата… Не можам да си ги покријам основните потреби со 1.000 денари на ден. Морам да си платам и превоз, и алат, и облека за работа.
А и работата е тешка, не е лесно да копаш или да цепеш дрва цел ден”, кажува Робевски.
Според него, има и други работници кои ја даваат истата цена за физичка работа.
„Сите сме се договориле да бараме 1.500 денари, за да не се потценуваме. Ако некој не сака да плати толку, нека си ја направи сам работата. Или нека најде некој друг, ама не знам дали ќе најде”, вели нашиот соговорник.
Од друга страна, луѓето што сакаат да најмат работници за физичка работа се жалат дека цената е превисока.
„Не е реално да бараат 1.500 денари за дневница, тоа е половина од мојата дневница. Јас не можам да си дозволам да платам толку за еден работник, па да ми остане и за материјал. Подобро ќе си ја направам сам работата, или ќе најдам некој познат кој ќе ми помогне”, вели Златко Ивановиќ од Скопје, која сака да најде работник за цепење огревно дрво.
Според него, работниците треба да бидат пофлексибилни и да се прилагодуваат на пазарот.
„Не може да бараат иста цена за сите видови на работи, треба да прават разлика. Не е исто да копаш темел или да цепеш дрва. Треба да гледаат и колку работа има, а не само да ги зголемуваат цените”, вели Ивановиќ.
