Овчарството е една од најстарите и најзначајните земјоделски гранки во Македонија. Овците обезбедуваат млеко, сирење, месо, волна и кожа, кои се користат за исхрана, облека и суровини за различни индустрии.
Но, овчарството не е лесна работа. Тоа бара посветеност, одговорност и жртва од страна на овчарите, кои треба да се грижат за стадата, да ги тераат на пасење, да ги штитат од предатори и од болести, редовно да ги молзат и да ги стрижат.
Овчарите често живеат далеку од своите семејства и пријатели. Нивната работа е зависна од временските услови, кои можат да бидат многу непредвидливи и екстремни.
Сепак, овчарството има и свои предности. Една од нив е и добрата плата, која може да биде повисока од просечната во земјава.
Тоа го потврдува и Зоран И., овчар од долненските села, кој вели дека со години е вработен како овчар, месечно добива плата од 36.000 денари, а нема трошоци затоа што храната и сместувањето му ги плаќа газдата.
„Јас сум овчар уште од дете. Ова е работа која ја наследив од мојот татко и од мојот дедо. Се разбирам со овците, ги сакам и ги чувам како свои. Не ми е тешко да живеам во колиба, да јадам сирење и леб. Ова е мојот начин на живот и не би го менувал за ништо. Плус, добивам и добра плата, која ми овозможува да си купувам што сакам и да им помагам на моите блиски. Не сум богат, ама сум среќен” – вели Зоран.
Овчарите се плаќаат според бројот на овците кои ги чуваат, а исто така добиваат и дел од производите од овците, како млеко, сирење и волна.
Но, не сите сопственици на овци се задоволни со овчарите. Некои од нив се жалат дека многу тешко се наоѓа добар и одговорен овчар, кој ќе ги чува нивните стада.
Тие велат дека младите не сакаат да се занимаваат со оваа работа затоа што сметаат дека е срамота да се биде овчар.
„Јас имам 120 овци и ми требаат барем двајца овчари за да ги чуваат. Но, не можам да најдам некој сериозен кој ќе се обврзе да работи за мене. Сите млади сакаат да одат во градот, да се занимаваат со други работи, да се забавуваат. Никој не сака да живее во колиба, да се буди рано, да се соочува со волци и невремиња. Никој не ја цени работата на овчарот, сите мислат дека тоа е работа за неписмени и заостанати. Ама, тоа не е вистина. Овчарот треба да има знаење, искуство, вештини, да ја разбира природата и животните. Овчарот е господар на својот живот, не е зависен од никого. Ама, младите тоа не го разбираат” – вели Сашко Т., сопственик на овци од Прилеп.
Сашо вели дека платата за овчарите е добра, но не е доволна за да ги привлече младите.
Тој вели дека плаќа 40.000 месечно за секој овчар, плус храна и сместување. Но, тие што доаѓаат да работат како овчари обично не траат долго, па тој мора да ги менува често.
