Дали во денешно време можеме да ги делиме работите на машки и женски? Овие стереотипи се оставштина од минатото и некои застарени размислувања. Приказна што инспирира еден нов поглед на агрикултурата како гранка во Македонија што никогаш не го добила заслуженото место за придонес во стопанството кај нас е приказната на Снежана Танева која е жена-земјоделка и доказ за издржливоста и значењето на жените во земјоделието.
Урамнотежувајќи ги улогите на мајка, сопруга и вредна работничка, таа се појавува и како стожерна фигура во општеството хранејќи не сите со есенцијални намирници како млеко, зеленчук, сирење, месо итн.
Нејзината приказна започнува со тоа што била нарекувана “Снеже овчарката” во нејзиното родно Мрзенци уште како дете. Но, таа им пркоси на конвенционалните норми и покрај однесувањето на нејзините другарчиња, подоцна и пријатели и познаници, избира да ја одржи сточарската традиција на нејзиното семејство. Наместо урбаните животни соништа на многумина од нејзиното опкружување, Танева е сопственик и управува со скромна но исклучително просперитетна фарма.
Нејзините денови се исполнети со грижа за добитокот, крави и овци, производство на млеко и месо, како и обработување на 3,5 хектари земја. Фармата на нејзиното семејство ја ужива и поддршката и непоколебливото охрабрување на нејзиниот сопруг. Во минатото таа се соочила и со скептицизмот на заедницата станувајќи сопственик на дел од семејната фарма заедно со нејзиниот брат. Била осудувана како жена која е наследник на дел од фармата бидејќи честопати во Македонија традиционално тоа не е случај. Токму овие предизвици ја поттикнуваат Снежана никогаш да не престане да се залага за улогата на жената во земјоделството.
Преку својата посветеност, Танева не само што ја обезбедува егзистенцијата на своето семејство туку служи и како пример за зајакнување на жените-фармери насекаде, призвикувајќи ги стреотипите и негувајќи ја својата земја со цврста решителност.
