На улиците на Скопје, секојдневната слика на деца кои бараат пари од возачите на секоја трета крстосница станува сè повеќе загрижувачка.
Оваа појава не само што ја отсликува тешката економска состојба во која се наоѓаат овие млади души, туку и го става под прашање социјалниот систем кој треба да ги заштити.
Возачите се соочуваат со дилема: да помогнат со неколку монети или да го игнорираат барањето за помош, ризикувајќи при тоа агресивна реакција.
Еден скопјанец, кој побара анонимност, за Денар сподели дека откако одбил да им даде пари на група деца-питачи, тие го оштетиле неговиот автомобил.
„Се чувствувам беспомошно и лут. Сакам да помогнам, но исто така не сакам да бидам изманипулиран или принуден да давам пари. Сепак, ова не е начинот да се решат нечии проблеми. Одбив да им дадам 200 денари, колку што ми побараа, па фрлија цигла врз хаубата и се разбегаа“, раскажува соговорникот на Денар.
Оваа ситуација го отвора прашањето за одговорноста на општеството кон овие деца.
Дали е доволно само да се даде милостина, или треба да се преземат поконкретни чекори за нивно вклучување во социјалните програми кои би им овозможиле подобра иднина?
Социјалните работници и невладините организации велат дека потребна е целосна промена на системот кој ќе обезбеди образование, социјална заштита и психолошка поддршка за овие деца.
Па така, додека политиката и програмите за социјална заштита се развиваат, возачите и пешаците на улиците на Скопје се оставени да се справуваат со овој проблем како што знаат и умеат.
Некои од нив избираат да дадат пари, додека други се обидуваат да ги игнорираат децата, но сите се согласуваат дека ова е проблем кој бара итна акција од страна на властите.
Само со заеднички напори може да се создаде општество каде што секое дете ќе има шанса за подобар живот, далеку од улиците и потребата да бара милостина.
