Сè почестите доцнења на летовите поради технички проблеми, како на белградскиот аеродром, така и на аеродромите низ Европа, не само што предизвикуваат големи тешкотии и непријатност за патниците, туку и финансиски трошоци за авиокомпаниите.
Според податоците на Здружението за заштита на правата на патниците (АПРА), во последната година секој петти патник имал проблем со својот лет, вклучувајќи доцнење летови, откажување летови, одбиен качување или сместување во пониска класа од онаа за кој билетот е купен.
Ваквите состојби кај нас се регулирани според одредбите од член 14 од Европската регулатива (ЕЗ) бр. 261/2004, како и нашиот Закон за облигациони односи и основи на имотно-правните односи во воздушниот сообраќај.
Според споменатата европска регулатива, доколку сте доживеале доцнење на летот од повеќе од три часа, висината на компензацијата што можете да ја добиете зависи од должината на вашиот лет.
Доколку должината на вашиот лет била помала од 1.500 километри, компензацијата на која имате право од авиокомпанијата ќе биде 250 евра. За лет долг меѓу 1.500 и 3.500 километри таксата ќе биде 400 евра. За летови подолги од 3.500 километри таксата ќе биде 600 евра.
Исто така, патниците кои доживеале доцнење од два часа имаат право на надоместок за трошоците за храна и пијалоци на аеродромот.
Кога авиокомпаниите не се обврзани да ги надоместат патниците
Во согласност со европската регулатива 261/04, авиокомпаниите не се обврзани да плаќаат компензација на патниците во случај на доцнење на летот доколку доцнењето е предизвикано од „вонредни околности“.
Во регулативата се наведува дека треба да се намалат маките и непријатностите за патниците поради откажувањето на летовите, а тоа да се постигне со тоа што превозниците ќе ги известат патниците за откажувањето, нудејќи им разумно пренасочување, за патниците да можат да направат други аранжмани.
Авиопревозниците треба да ги обесштетат патниците доколку не го сторат тоа, освен кога откажувањето се случува во вонредни околности кои не можеле да се избегнат дури и ако биле преземени сите разумни мерки.
– Согласно Монтреалската конвенција, обврските на оперативните авиопревозници треба да бидат ограничени или исклучени во случаи кога настанот бил предизвикан од вонредни околности кои не можеле да се избегнат дури и да биле преземени сите разумни мерки. Вакви околности особено може да се појават во случаи на политичка нестабилност, метеоролошки услови кои не се компатибилни со функционирањето на предметниот лет, безбедносни ризици, неочекувани недостатоци во безбедноста на летот и штрајкови кои влијаат на работата на оперативниот авиопревозник – се наведува во оваа регулатива.
Исто така, се наведува дека треба да се смета дека постојат вонредни околности „кога влијанието на одлуката за управување со воздушниот сообраќај во врска со одреден воздухоплов на одреден ден доведува до долго доцнење, доцнење преку ноќ или откажување на еден или повеќе летови од тој авион, иако засегнатата авиокомпанија ги презела сите разумни мерки за да избегне одложувања или откажувања“.
