Новата учебна година е пред почеток, а преминот од летен распуст во нова рутина, повеќе обврски и се што доаѓа со есента може да биде премногу исцрпувачки за некои деца, исто како и за нивните родители.
Затоа е важно доволно рано да се започне со воведување промени во животната рутина, што ќе им овозможи на децата и родителите оваа транзиција да ја направат што е можно помалку стресна за сите.
Професионалниот клинички советник, Клаудија Скоурон, за Psychology Today издвои неколку од најдобрите начини на кои родителите можат да им го олеснат почетокот на новата учебна година на своите деца, но и на самите себе.
Како родителите можат да им олеснат на децата?
Скоурон издвои неколку совети кои родителите можат да ги применат за да го направат почетокот на новата учебна година што е можно полесен и без стрес. Нејзините методи вклучуваат оставање можност на децата да изберат нешто за себе, организација и слично. Еве што таа издвои:
Започнете со циклус на спиење-будење што ја имитира училишната рутина најмалку една недела пред почетокот на училиштето
Пофалете го позитивното однесување кога се враќате на училиште, но и потврдете ги грижите на вашето дете
Разговарајте за преминот од летниот распуст до почетокот на школувањето и што да очекувате во тој период
Дозволете му на детето да избере училишен материјал, облека за првиот ден итн
Охрабрете ги да бидат организирани. Нека ја започнат учебната година со чиста и уредна спална соба, нека си ја организираат училишната чанта и бирото и нека направат некои подготовки на компјутер
Наместо да поставувате отворени прашања како: „Како беше на училиште денес?“, поставете им прашања како: „Што научивте денес? или „Со кој соученик најмногу разговараше денес?“.
Како што објаснува советникот, „на родителите апсолутно им е потребен излез за сопствените грижи, но тоа треба да го прават подалеку од детето“. Исто така, може да биде уште поголем предизвик да се намали прекумерната генерализација и антиципативната анксиозност.
„Прегенерализирањето е когнитивно нарушување кое води до верување дека само затоа што нешто се случило еднаш или неколку пати, тоа ќе продолжи да се случува на ист начин. Исто така, постои антиципативна анксиозност што го тера поединецот да се грижи за нешто што ќе се случи во иднина, и што можеби не е релевантно денес или во овој момент“, објаснува таа за Psychology Today.
Советникот смета дека е важно родителите да научат „да управуваат со прекумерната генерализација и да дозволат секоја нова учебна година да биде свој настан наместо да размислуваат за минатите искуства“. Иако е корисно да се процени што функционирало, а што не минатата година, важно е да не се претпоставува дека лошите ситуации нема нужно да се случат во иднина.
„Ова ни овозможува да бидеме посвесни и фокусирани на сегашноста. Не ги негираме нашите грижи, туку едноставно ги ставаме настрана и „подигнуваме“ кога се поважни“, заклучува Скоурон.