Во време кога трошоците за живот се зголемуваат, граѓаните на Скопје се соочуваат со нов предизвик – цените на основните животни потреби, како што е храната, драстично се зголемуваат.
Според последните податоци, скопјани плаќаат двојно поскапо месо во споредба со другите градови во земјата, додека жителите на Тетово се соочуваат со највисоките цени на грав.
Оваа ситуација не само што предизвикува загриженост меѓу граѓаните, туку и ги принудува да ги преиспитаат своите приоритети во секојдневниот живот.
„Секој ден е иста приказна, одиме во продавница со полни паричници, а се враќаме со празни кеси и половина од работите што ни се потребни. Цените на гравот се искачија до небо. Пред неколку години, Тетово беше познато по највкусниот грав, а сега е познато по најскапиот. Како може еден основен продукт, кој треба да биде достапен за сите, да стане луксуз?“, вели 68-годишниот Илија, жител на Тетово.
Илија, кој е во пензија, изразува загриженост за тоа како овие цени влијаат на семејствата со помали приходи, особено на оние кои се обидуваат да обезбедат избалансирана исхрана за своите деца.
„Не е само гравот, сè е поскапено. Не знам како младите семејства ќе преживеат со овие цени. Не е чудо што сите зборуваат за тоа. Политиката може да почека, но гладот не“, изјави нашиот соговорник, признавајќи дека искрено се надева дека властите ќе преземат мерки за стабилизација на цените, за да може секој граѓанин да си дозволи основни животни потреби без да се грижи дали ќе има доволно за следниот оброк.
Извештаите покажуваат дека во јули, телешкото месо во Скопје достигнало просечна цена од 817 денари за килограм, што е значително повисоко во споредба со Штип, каде што цената била само 380 денари.
Слична е ситуацијата и со јунешкото месо, каде што скопјани плаќаат 637 денари за килограм, додека штипјани плаќаат значително помалку – 295 денари.
Овие разлики во цените не се ограничени само на месото. Се забележуваат и кај други производи, како што е свинското месо и крапот.
Споредбата на цените на земјоделските производи исто така открива интересни трендови.
Овие податоци не само што го истакнуваат растот на цените на храната како главна преокупација за граѓаните, туку исто така ја поттикнуваат потребата за поголема транспарентност и регулатива во ценообразувањето.
Граѓаните сè повеќе се фокусираат на економските услови и се обидуваат да најдат начини да се справат со овие финансиски притисоци, што ги става во центарот на јавниот дијалог и дебати.
Со оглед на овие предизвици, едно е јасно: економската стабилност и пристапот до прифатливи цени на храната остануваат клучни за благосостојбата на секој граѓанин.
