Во последните години, сè повеќе Македонци се решаваат да заминат на привремена работа во странство, мотивирани од надежта за подобра заработка и повисок животен стандард.
Но, дали навистина приходите што ги остваруваат се доволни да ги оправдаат жртвите и предизвиците со кои се соочуваат?
Преку лични приказни и искуства, дознаваме за реалноста што ги чека Македонците надвор од татковината – посебно во земјите како Германија, Швајцарија и Австрија, кои стануваат сè попопуларни дестинации за привремена работа.
Еден од тие што решиле да ја испробаат среќата надвор од Македонија е Петар М. (34) од Прилеп, кој последните три години работи како болничар во близина на Франкфурт.
Петар, кој живее и работи таму привремено, вели дека почетокот бил многу тежок, особено поради големата културна и јазична разлика.
„Првите месеци беа најтешки. Се соочив со јазични бариери и со сосема различен систем на работа, но знаев дека ова е жртва што ќе ми донесе подобра иднина“, изјави Петар.
Според неговите зборови, платата што ја добива е значително повисока од онаа што ја имал во Македонија, но високите трошоци за живот, вклучително и киријата, здравственото осигурување и секојдневните потреби, ја намалуваат таа разлика.
„Платата е околу 2.500 евра, но кога ќе се одземат сите трошоци, остануваат околу 1.200 евра. Иако е повеќе од тоа што би го заработувал дома, не е ни приближно до ‘лесниот живот’ што многумина го замислуваат“, објаснува тој.
Освен финансиските придобивки, Петар смета дека стекнал непроценливо искуство што ќе му користи и на професионален и на личен план.
„Научив многу нови техники, запознав луѓе од различни култури, и сега се чувствувам подготвен за поголеми предизвици“, објаснува нашиот соговорник.
Тој признава дека жртвите не се само финансиски.
„Недостигаат семејството и пријателите. Празниците и посебните моменти ги пропуштам“.
Многу Македонци, како Петар, сметаат дека привремената работа во странство може да им помогне во остварувањето на нивните долгорочни цели.
Но, тоа е пат кој бара многу одрекување и подготвеност за прилагодување.
Дали навистина се исплати? Одговорот останува субјективен и зависи од личните цели и вредности на секој поединец.
