Работните односи се многу повеќе од само професионални обврски – тие имаат емоционална компонента која може да влијае на целокупниот работен амбиент. Кога вработените се чувствуваат ценето и почитувано од своите шефови, тие се поблиски до високи резултати и повисока продуктивност. Но, што се случува кога таа емоционална врска недостасува? Како тоа влијае на мотивацијата и моралот на работното место? Разбирањето на оваа динамика може да ни помогне да изградиме поцврсти и поуспешни тимови.
Прашањето "Дали мислите дека шефот ве сака?" го истражува едно од најзначајните прашања во работната средина – каков е емоционалниот однос меѓу вработените и нивните шефови. Ова прашање открива како вработените се чувствуваат во врска со нивната вредност, почит и симпатија во рамките на работниот простор. Дали овие односи се засновани на вистинска емпатија и грижа или се базираат само на професионални интереси и функционални обврски? Ова е клучен аспект кој влијае на работниот морал и продуктивност.
Во тој контекст, на оваа тема, неодамна спроведовме анкета на нашата веб-страница поставувајќи го прашањето: "Дали мислите дека шефот ве сака?" Понудените опции беа следните:
- Да, ме сака
- Не ме сака, ама ме почитува
- Ми прави лице затоа што му требам
- Нит ме сака, нит го сакам
Eве ги резултатите:
1. Најмал процент или 10% од испитаниците сметаат дека шефот не ги сака, ама ги почитува.
„Не ме сака, ама ме почитува" ја истакнува важноста на професионалната почит во работните односи. Иако емоционалната поврзаност може да не постои, взаемното почитување создава стабилна основа за успешни и продуктивни односи на работното место. Ова значи дека почитта, а не љубовта, е клучна за создавање на позитивна работна средина, каде што и работодавачите и вработените можат да се фокусираат на заедничките цели без лични чувства да влијаат на професионалната динамика.
Еден од коментарите гласи:
„Често во работата се поставуваат прашања за емоциите, но јас мислам дека почитта е многу поважна. Мојот шеф не мора да ме сака, но важно е да се чувствувам почитувано. Кога постои почит, работната атмосфера е позитивна и можеме да се фокусираме на задачите без лични чувства да ја нарушат професионалната динамика. Мислам дека тоа е клучот за долгорочен успех.“
2. Нешто повеќе, или 12% од испитаниците одговориле со: Да, ме сака.
Изјавата „Да, тој ме сака“ сугерира многу позитивни односи помеѓу вработениот и шефот. Ова укажува на искрена емоционална врска која може да создаде здрав и поддржувачки работен амбиент. Кога работодавачот покажува љубов и грижа за своите вработени, тие често се мотивирани да дадат најдобри резултати, бидејќи се чувствуваат вреднувани и почитувани. Такви односи можат да водат до поголема верност и позитивна работна атмосфера.
„Мојот шеф навистина ме сака и тоа го чувствувам секој ден. Тој не само што ми дава професионални насоки, туку и се грижи за мене како личност. Тоа ми дава голема мотивација да работам посветено и да се обидувам да бидам подобар секој ден. Чувствувам дека нашиот однос е базиран на доверба и взаемно почитување, што создава позитивна работна атмосфера.“, вели еден од испитаниците.
3. 29% од испитаниците на прашањето „Дали мислите дека шефот ве сака?“ одговориле со: „Ми прави лице затоа што му требам“.
Ова сугерира дека вработениот чувствува дека шефот не ја покажува искрената љубов, туку се труди да изгледа како да го прави тоа поради лични интереси. Ова може да укаже на недостиг на вистинска емоционална врска и на фактот дека работникот е ценет само заради своите способности и придонес во компанијата. Такви односи често водат до чувства на отуѓеност и недоверба, што може да влијае на работната мотивација и тимската атмосфера.
„Се чини дека мојот шеф ми покажува внимание, но знам дека тоа го прави затоа што му сум потребен за компанијата. Често чувствувам дека неговиот интерес не е личен, туку повеќе базиран на тоа што можам да направам за неговите цели. Тоа ме прави да се чувствувам како да сум само дел од функцијата, а не личност која е вистински ценета. Тоа создава емоционална дистанца и не ми дава чувство на реална поддршка.“
4. Најголем процент односно цели 49% од испитаниците одговориле: „Нит ме сака, нит го сакам“
Изјавата „Ниту ме сака, ниту јас него“ ја одразува неутралната и функционална природа на односите на работното место. Овде, односот помеѓу вработениот и шефот е исклучително професионален, без емоционална врска или лични симпатии. Ова може да укаже на здрава дистанца која ги одржува работните задачи без влијание на лични чувства, но истовремено може да создаде чувство на отуѓеност и недостаток на вистинска емоционална поддршка.
На ова добивме коментар кој гласи:
Зборам од менаџерска позиција: шефот воопшто не сака никој, без оглед што со некекои од вработените е поблизок со некои не, сите подеднакво за него се потрошен материјал, во прва прилика кога ќе најде поефтина замена ќе ја направи. Никогаш ниеден шеф (сопственик), не ги сака вработените, тие за него се средство за работа кое што тој го плаќа. Нив ги гледа како бруто трошок на крајот од месецот, што треба да му го зголемат профитот по секоја цена. За сметка на тоа што тој им дава солидни плати очекува да користат помалце слободни денови, често да работат прекувремено бидејќи нејќи да вработи уште некој.
„Нашиот однос со шефот е чисто професионален. Ниту имаме лична симпатија, ниту било каква емоционална врска. Тоа не значи дека работата не функционира добро, напротив, сите задачи се извршуваат како што треба. Но, понекогаш ми недостасува некоја лична поврзаност, чувството дека си повеќе од само дел од машината. Знам дека таков е бизнисот, но сепак, може да се почувствува како некоја празнина.“
Заклучокот кој може да се извлече од овие резултати е дека работните односи во Македонија не се секогаш исполнети со емоционална врска и взаимно разбирање. Многу вработени се чувствуваат како "потрошен материјал" за своите шефови, додека другите сметаат дека работата е неопходна заради економската зависност.
Врз основа на овие резултати, се поставува прашањето за идните стратегии на работодавачите во Македонија во однос на нивните односи со вработените. Како може да се создаде пооптимален и почитуван работен амбиент? Како да се премости јазот меѓу вработените и нивните шефови за да се создаде атмосфера на доверба и взаемно почитување? Ова се прашања кои треба да бидат разгледани во контекст на оваа анкета.
