Завршувањето на работниот век во шеесетите беше цел на многу работници ширум светот. Навршувањето 65 години го отвори патот до пензија.
Сепак, идејата за пензионирање во шеесеттите не изгледа реална, па дури и разумна, во модерните времиња, според експертите.
За ова стануваат свесни и компаниите. Во март, компанијата „Блек рок“ го испрати своето годишно писмо до инвеститорите. Извршниот директор Лери Финк издаде предупредување до работниците кои се надеваат дека ќе се пензионираат удобно и финансиски сигурно во своите шеесетти.
Со оглед на глобалното зголемување на животниот век, слабеењето на системот за социјална заштита и наглото зголемување на трошоците за живот, тој посочува дека пензионирањето на 65 години нема да биде возможно за повеќето луѓе.
„Пензионирањето е многу потежок предлог отколку што беше пред 30 години“, напиша Финк, додавајќи: „Тоа ќе биде многу потежок предлог за 30 години од сега“.
Имено, од 2000 до 2019 година глобалниот животен век се зголемил од 67 на 73 години. До 2050 година, ОН очекуваат дека секој шести човек во светот ќе има 65 или повеќе години.
И како што старее населението, многу земји наскоро ќе достигнат точка каде што ќе имаат повеќе пензионери отколку нови работници - во ОК таа точка може да се достигне до 2029 година, во Бразил до 2035 година, во Индија до 2048 година и во САД до 2053 година.
Дали е време за промени?
Бидејќи ситуацијата драстично се менува, се поставува прашањето - дали пензионирањето на 65 години е сосема нереална цел во современиот свет?
Не само што целната возраст за пензионирање не се промени во согласност со современите околности, туку „не е јасно зошто средината на шеесеттите станаа фокусна возраст за пензионирање“, вели Гал Ветенштајн, виш истражувачки економист во Центарот за истражување за пензионирање на Бостонскиот колеџ.
Во извесна смисла, тоа беше „груба проценка“ наменета да ги извади луѓето од работната сила на самиот крај од нивниот живот.
Сепак, многу владини програми продолжуваат да го користат како стандард. Во САД, Medicare, федералната програма за здравствено осигурување, моментално е достапна само за возрасни постари од 65 години (има исклучоци за помлади лица со попреченост).
Американците имаат право да ја добијат целосната пензија на 67-годишна возраст, приближно на истата возраст на која граѓаните на ОК може да ги бараат своите универзални државни пензии.
Пензиските политики не се приспособени на современите околности
Во средината на 20 век, кога беа усвоени многу од овие програми, очекуваниот животен век беше значително пократок - во Велика Британија, на пример, беше приближно 66 години за мажите и 71 година за жените.
„Ако го поедноставиме, граѓаните на ОК би поминале само 8 отсто или 10 отсто од својот живот во пензија“, вели Крис Пери, виш предавач по финансии на Универзитетот Кардиф Метрополитен.
Меѓутоа, сега „нашите животи стануваат подолги, стануваме поздрави во доцната средна и раната старост“, додава Пери.
„Има многу луѓе во раните до средината на осумдесеттите кои се здрави и уживаат многу активни животи – и физички и психички“, вели Пери.
Накратко, пензиските политики не беа дизајнирани да ги поддржуваат луѓето во осумдесеттите и деведесеттите. Политиките што некогаш беа воспоставени за поддршка на пензионерите до крајот на нивниот живот не се прилагодени на современите околности.
Поради зголемените трошоци за живот, многумина се принудени да работат и по 65-тата година од животот
Од друга страна, многу пензионери имаат малку или воопшто немаат лични заштеди за враќање назад. Плус, како што се зголемуваат трошоците за живот, секоја заштеда едноставно не обезбедува доволно сигурност.
Поранешниот мултигенерациски метод на штедење во нашите помлади денови за да имаме поудобна старост станува минато.
Тој недостаток на финансиски удобна возраст принудува многу работници ширум светот да останат на работа по 65-годишна возраст.
Податоците од јуни 2023 година покажаа дека Американците веруваат дека „магичната бројка“ за безгрижните пензионерски денови е речиси 1,3 милиони долари. Тоа е богатство што повеќето не можат да го заштедат додека не наполнат шеесет години и не се приближува до она што може да го обезбеди пензијата.
Многу влади веќе признаваат дека 65 години е „застарена цел“ и ја туркаат старосната граница за пензионирање.
И експертите се согласуваат дека пензионирањето во шеесеттите е сè повеќе сон. Кога станува збор за пензионирањето, „Мислам дека 75 се новите 65“, заклучува професорот Пери.
