Одговорот на тоа зошто летовите се чини дека траат подолго може да лежи во феноменот кој се приближува кон авиокомпаниите наречен “padding” (полнење, празнење), а кое им помага да стигнат на време, но за цената што сите ја плаќаат.
Во шеесеттите години требало пет часа летање од Њујорк до Лос Анџелес, и само 45 минути да прелетаат од Њујорк до Вашингтон. Денес тие исти летови траат шест часа, а другиот 75 минути, иако воздушните патеки никаде не се поместиле, известува BBC.
Тоа се нарекува “лазење по распоредот” или padding (празнење), и тоа е тајна која авиопревозниците не сакаат да ја знаете, особено со оглед на влијанието врз животната средина.
Padding е дополнително време кое авиокомпаниите го планираат за лет од точката А до точката Б. Бидејќи тие летови постојано доцнат, компаниите имаат вградено доцнењето во нивните распореди наместо подобрување на ефикасноста на работењето.
На патникот ова може да му се чини безопасно, а може да биде и пријатно изненаден од доаѓањето на дестинацијата во пропишаното време.
Сепак, овој глобален тренд претставува повеќекратен проблем: не само што вашето патување трае подолго, туку создава илузија на точност што значи дека не постои притисок на авиокомпаниите да станат ефикасни. Тоа значи дека застојот на воздушниот сообраќај и емисиите на јаглерод диоксид ќе продолжат да се зголемуваат.
“Во просек, повеќе од 30 проценти од сите одложени летови се повеќе од 15 минути секој ден, и покрај padding, изјави капетенот Мајкл Баиада, претседател на воздухопловната консултантската фирма ATH Group, повикувајќи се на извештаите на американското Одделение за превоз на патници во воздушен сообраќај.
Бројката пред padding изнесувала 40 проценти.
Со “Padding, авиокомпаниите го надградуваат системот за да ве измамат”, наведува Мајкл.