Париз по трет пат е домаќин на Летните олимписки игри, а организацискиот одбор инсистира дека се е под контрола кога се во прашање финансиите. Дали е тоа така?
Градовите домаќини ширум светот имаа доверба во буџетот доделен од Меѓународниот олимписки комитет (ИОК) и Организацискиот комитет на игрите (ОЦОГ). Сепак, многу земји беа незадоволни од парите што ги „повратија“ од игрите.
Олимписки буџети
Речиси целиот (96%) од буџетот за Олимписките и Параолимписките игри во Париз доаѓа од приватниот сектор, МОК и партнерските компании.
Годинава за Организацискиот комитет на Париз беа предвидени 4,38 милијарди евра, а МОК покрива дополнителни 400 милиони евра, вклучувајќи ги и трошоците за ангажирање на домаќините. Тоа значи дека Игрите во Париз би требало да чинат помалку од вообичаено, според веб-страницата на Олимпијадата.
Буџетот за организација на игрите, вклучително и организација на натпревари, одржување, регрутирање работници, технологија и транспорт, речиси целосно е обезбеден од приватниот сектор со значителен придонес од Меѓународниот олимписки комитет.
Според МОК, има буџет за спортска инфраструктура што е или јавно или приватно финансиран, во зависност од тоа што веќе постои во градот и што сакаат да постигнат по Олимпијадата. Некои домаќини исто така може да ги користат Игрите како катализатор за подобрувања на инфраструктурата што не влијаат директно на одржувањето на Игрите.
Некои од претходните домаќини доживеаја банкрот
Некои градови домаќини поминаа децении закрепнувајќи се од долговите, додека други дојдоа преку организацијата без проблем. Дел од нив и по Олимписките игри се соочија со банкрот.
Монтреал беше домаќин на Летните игри во 1976 година, кои му оставија долг од милијарди долари. Беа потребни три децении за да се опорави, а стабилноста ја врати дури во 2006 година.
Онаму каде што сè започна - во Атина, исто така, не помина најдобро. Грчката должничка криза се случи во 2009 година, а некои тврдат дека Летните олимписки игри во 2004 година ја доведоа земјата до банкрот.
„Речиси сите објекти изградени за Олимписките игри во Атина во 2004 година, чии трошоци придонесоа за грчката должничка криза, сега се напуштени“, велат Џејмс Мекбрајд и Мелиса Мано од Советот за надворешни односи (ЦФР).
Други велат дека тоа не е така. Во документот на кој МОК се повика на Еуроњуз за повторна анализа, мерење и погрешна перцепција на пречекорувањата на трошоците на Олимписките игри, се наведува дека трошоците за Олимписките игри претставуваат помалку од 0,28% од БДП. Според тој документ, јасно е дека Игрите не можат да предизвикаат тешка национална економска криза“.
МОК изјави дека подобрувањата во урбаното планирање, во комбинација со глобалната видливост од корист на градот за време на Игрите, резултираа со значителен раст на туризмот по Игрите. Како што тврди тој, во 2003 година Грција забележала 12 милиони туристички посети, додека во 2015 година Банката на Грција пријавила околу 23,5 милиони посетители.
Нема цврсти докази дека Олимпијадата во 2004 година ја предизвика должничката криза на Грција, но трошоците направени од градот и земјата можеби не помогнаа во нејзината финансиска состојба.
Таа конкретна Олимпијада останува контроверзна тема бидејќи МОК продолжува да тврди дека тоа е позитивна работа за градот. Меѓутоа, прашањето што треба да му се постави на кој било град домаќин на Олимпијадата може да биде - каква беше состојбата на градот пред изборите за домаќини?
Еден од најголемите градови што ја „плати цената“ беше Сочи во 2014 година. Оригиналниот буџет беше приближно 9,5 милијарди евра, а конечниот трошок беше околу 47 милијарди евра - што ги прави Олимписките игри во тој град најскапите досега.
Од МОК објаснуваат дека медиумите ја „надувуваат“ оваа бројка бидејќи во бројката се вклучени и проекти кои не биле неопходни за одржување на натпреварот. Во Сочи се инвестираше во реконструкција на транспортниот систем и урбаната инфраструктура со надеж дека ќе се создадат подобри услови за посети во текот на целата година.
Сепак, Русија вети дека ќе ја плати сметката преку супер-богати приватни инвеститори за да ја ослободи државата од овој товар, но како што се навраќаше првата годишнина, најмалку двајца олигарси се повлекоа - принудувајќи ги руските даночни обврзници да го преземат товарот, според АП.
МОК ја спореди оваа информација со извештајот на PriceWaterhouseCoopers, кој ја нарача анализата, во кој се вели дека инвестицијата на OKOG и спортските објекти е „само“ околу 11,2 милијарди евра.
Парискиот ефект
Во минатото, огромен дел од олимпискиот буџет се издвојуваше за изградба на потребната инфраструктура како што е Олимпиското село, доволно големи места за свеченото отворање и затворање, спортски објекти и станови.
ОКОГ работеше на тоа овогодинешните Игри да бидат пријателски настроени кон животната средина, како и кон економијата. Во 2014 година, МОК воведе низа реформи за Олимписката агенда 2020 година. Првата препорака беше МОК активно да промовира максимално искористување на постоечките објекти и користење на привремени и монтажни објекти, за да се овозможи организација на цели спортови или дисциплини надвор од град домаќин или, во исклучителни случаи, надвор од земјата домаќин.
Од МОК велат дека Париз е првиот домаќин кој целосно ги почитува овие препораки.
Париз ќе користи некои иконски знаменитости за натпреварот - за одбојка платото под Ајфеловата кула, за коњички спортови и петобој - Версајската палата и постоечките стадиони, Ролан Гарос за тенис, како и Националниот фудбалски стадион.
За игрите беше создадена само една еднонаменска локација, а тоа е Центарот за водени спортови. По игрите, тој ќе стане спортски центар на заедницата Сен Дени. Адидас Арената е уште еден новоизграден објект, кој не е изграден специјално за Олимпијадата, туку ќе се користи за Олимписките и Параолимписките игри.
Олимпиското село е неизбежен трошок. Годинава опфаќа три града - Сен Дени, Сен Оуен и Лил - и ќе биде претворен во населби и канцелариски простор со други објекти по игрите.
Правејќи корисна промена во градот, градоначалничката Ен Идалго успеа да го забрза процесот на деконтаминација на реката Сена, која исто така беше искористена за домаќин на церемонијата на отворање.
Играта на чекање
Се додека натпреварите не завршат, ќе биде тешко да се предвиди финансискиот исход за Париз.
Околу три милијарди луѓе ги гледаат Олимписките игри, кои се одржуваат на секои четири години. Ова значи дека постои огромна можност да се влијае на другите преку создавање одржлива и економски пријателска Олимпијада.
МОК изјави дека Париз 2024 е демонстрација на позитивното влијание на амбициозните реформи предвидени со Олимписката агенда 2020 година и капацитетот на француските организатори да ги прилагодат Игрите на потребите на времето во кое живееме.
Од МОК објаснуваат дека медиумите ја „надувуваат“ оваа бројка бидејќи во бројката се вклучени и проекти кои не биле неопходни за одржување на натпреварот. Во Сочи се инвестираше во реконструкција на транспортниот систем и урбаната инфраструктура со надеж дека ќе се создадат подобри услови за посети во текот на целата година.
Сепак, Русија вети дека ќе ја плати сметката преку супер-богати приватни инвеститори за да ја ослободи државата од овој товар, но како што се навраќаше првата годишнина, најмалку двајца олигарси се повлекоа - принудувајќи ги руските даночни обврзници да го преземат товарот, според АП.
МОК ја спореди оваа информација со извештајот на PriceWaterhouseCoopers, кој ја нарача анализата, во кој се вели дека инвестицијата на OKOG и спортските објекти е „само“ околу 11,2 милијарди евра.
Парискиот ефект
Во минатото, огромен дел од олимпискиот буџет се издвојуваше за изградба на потребната инфраструктура како што е Олимпиското село, доволно големи места за свеченото отворање и затворање, спортски објекти и станови.
ОКОГ работеше на тоа овогодинешните Игри да бидат пријателски настроени кон животната средина, како и кон економијата. Во 2014 година, МОК воведе низа реформи за Олимписката агенда 2020 година. Првата препорака беше МОК активно да промовира максимално искористување на постоечките објекти и користење на привремени и монтажни објекти, за да се овозможи организација на цели спортови или дисциплини надвор од град домаќин или, во исклучителни случаи, надвор од земјата домаќин.
Од МОК велат дека Париз е првиот домаќин кој целосно ги почитува овие препораки.
Париз ќе користи некои иконски знаменитости за натпреварот - за одбојка платото под Ајфеловата кула, за коњички спортови и петобој - Версајската палата и постоечките стадиони, Ролан Гарос за тенис, како и Националниот фудбалски стадион.
За игрите беше создадена само една еднонаменска локација, а тоа е Центарот за водени спортови. По игрите, тој ќе стане спортски центар на заедницата Сен Дени. Адидас Арената е уште еден новоизграден објект, кој не е изграден специјално за Олимпијадата, туку ќе се користи за Олимписките и Параолимписките игри.
Олимпиското село е неизбежен трошок. Годинава опфаќа три града - Сен Дени, Сен Оуен и Лил - и ќе биде претворен во населби и канцелариски простор со други објекти по игрите.
Правејќи корисна промена во градот, градоначалничката Ен Идалго успеа да го забрза процесот на деконтаминација на реката Сена, која исто така беше искористена за домаќин на церемонијата на отворање.
Играта на чекање
Се додека натпреварите не завршат, ќе биде тешко да се предвиди финансискиот исход за Париз.
Околу три милијарди луѓе ги гледаат Олимписките игри, кои се одржуваат на секои четири години. Ова значи дека постои огромна можност да се влијае на другите преку создавање одржлива и економски пријателска Олимпијада.
МОК изјави дека Париз 2024 е демонстрација на позитивното влијание на амбициозните реформи предвидени со Олимписката агенда 2020 година и капацитетот на француските организатори да ги прилагодат Игрите на потребите на времето во кое живееме.
И покрај тоа што се соочи со големи глобални предизвици, Организацискиот одбор успеа да одржи балансиран буџет со речиси сите трошоци покриени од приватни приходи и зголемување под стапката на инфлација за периодот.
Истото може да се каже и за буџетот за инфраструктурни работи кој 60 отсто е приватно финансиран, а останува кај заедниците во кои се инвестираше.
Претседателот на Олимписките игри, Тони Естанге, на прес-конференција една недела пред почетокот на игрите рече дека потрошиле 4,5 милијарди евра, односно 220 милиони повеќе од буџетот што го издвоиле.
