Половина од луѓето над 60 години кои ги проучувал тимот на д-р Хејс произвеле толку малку 2-Nonenal што човечкиот нос нема да има шанса да го открие.
Скоро сите го поврзуваат карактеристичниот мирис на постарите луѓе со лошата хигиена, што е далеку од вистината.
Постои верување дека постарите луѓе испуштаат карактеристичен мирис, но и дека неговиот извор често се наоѓа во лошата хигиена. И тоа е грешка. Науката ги откри причините за „стариот мирис“. Од каде доаѓа? Пред да го објасниме ова, да нагласиме – никој што го доживува ова не треба да се срами.
Многу луѓе знаат дека мирисот се задржува дури и во најчистите домови на баби и дедовци или домови за стари лица. Некои луѓе го опишуваат како „мирис на старец“. Има и такви на кои тоа им е непријатно, а често се поврзува со занемарување на хигиената. Од друга страна, многу луѓе го поврзуваат со убави спомени од баби и дедовци или родители.
Научниците одлучија да проверат од каде доаѓа мирисот поврзан со староста. Дали овој мирис е дел од стареењето, производ на околината или можеби трик на умот? Објаснувањето се појави уште во 2001 година, кога тим од научници предводен од д-р Шиничиро Хејс од Јокохама ги објави своите наоди. Тие се појавија во Journal of Investigative Dermatology. Научниците открија дека мирисот првенствено е резултат на промените во хемикалиите произведени од телото и ги идентификуваа вклучените честички. Како се случи ова?
Што предизвикува постарите луѓе да мирисаат поинаку?
Во истражувањето учествувале 22 лица на возраст од 26-75 години. Истражувачите побарале од нив да носат кошули дизајнирани да ги „доловат“ мирисите на телото три ноќи. Честичките кои се залепиле на ткаенината на кошулата се соединенијата одвоени за анализа. Научниците пронајдоа комплексна мешавина на хемикалии, но повеќето од нив не беа засегнати од возраста, со еден исклучок. Тоа беше соединение познато како 2-Nonenal. Го имало само на кошули кои ги носеле луѓе над 40 години, а неговата концентрација се зголемувала со возраста.
