Благодарение на посебен закон, државните возила имаат обврска да запираат и да примаат автостопери, додека приватните возачи често земаат патници, понекогаш и за мала надокнада. Ова правило важи на сите типови патишта, па автостоперите може да се сретнат по локалните улици, патишта, па дури и автопати.
Оваа практика Кубанците ја сметаат за неопходно решение поради несоодветниот јавен превоз. Повеќето жители немаат сопствени возила, бидејќи најголем дел од автомобилите, автобусите и мотоциклите се во државна сопственост. Само мал број луѓе имаат дозвола за приватно сопствеништво на возила, што ја ограничува мобилноста. Како што велат локалните жители, „јавниот превоз е во катастрофална состојба, ова е единственото решение.“
Според Би-Би-Си, до 2013 година на Куба можеше да се купуваат и продаваат само возила произведени пред Кубанската револуција во 1959 година. Измените на законот овозможија локалното население да купува нови и користени автомобили без посебни дозволи. Сепак, повеќето автомобили на улиците останаа американски и советски модели од 1950-тите, последица на долгогодишната забрана за увоз.
Екстремната сиромаштија дополнително ја влошува ситуацијата, при што според извештајот на Кубанската опсерваторија за човекови права, дури 89 проценти од семејствата живеат во тешки услови. Поради тоа, автостопирањето не е избор или авантура, туку неопходност за најголемиот дел од населението.
Оваа уникатна практика го прави Куба посебна, бидејќи автостопирањето не само што е прифатено, туку е и заштитено со закон како составен дел од секојдневниот транспорт.
Извор: kanal5.com.mk
