
По деветте исцрпувачки месеци во вселената, астронаутите на НАСА Бери „Буч“ Вилмор и Сунита Вилијамс конечно се вратија на Земјата. Сепак, лекарите предупредуваат дека нивниот непланиран долг престој на Меѓународната вселенска станица (МВС) може да има сериозни последици по нивното здравје.
Шокантните фотографии пред и по мисијата ги покажуваат ужасните ефекти што вселенската средина може да ги има врз човечкото тело.
Од „пилешки нозе“ и „бебешки стапала“ до зголемен ризик од рак, научниците предупредуваат дека астронаутите може да ги чувствуваат последиците од престојот во вселената со години.
Кога завчера излегоа од капсулата SpaceX Crew Dragon, медицинските тимови веднаш побрзаа да помогнат да ги префрлат на носилки. Тие сега се соочуваат со неколкудневни интензивни медицински прегледи во вселенскиот центар Џонсон на НАСА во Хјустон.
Еден од најголемите проблеми со долгорочното патување во вселената е губењето на мускулната маса и густината на коските. Поради микрогравитацијата, астронаутите не ги користат своите мускули на ист начин како на Земјата, што доведува до нивна атрофија.
Иако Вилмор и Вилијамс вежбаа два часа дневно на ISS, тоа не беше доволно за да се спречи губењето на силата. Лекарите предупредуваат дека на астронаутите ќе им треба неколку недели рехабилитација за да ја вратат силата и мобилноста. Пред мисијата: Вилмор, висок 183 см, тежок над 95 кг. По мисијата изгледаше исцрпено, а лекарите беа загрижени за неговото драстично слабеење.
Видно остарена по девет месеци во вселената Сани Вилијамс, некогаш позната по својата енергија и силна градба, сега изгледа значително постаро отколку пред мисијата. Нејзиното лице изгледа исцрпено, кожата и е видно потенка, а брчките и се подлабоки и поизразени. Експертите објаснуваат дека долготрајната изложеност на микрогравитација и космичко зрачење може да го забрза процесот на стареење, да влијае на еластичноста на кожата, структурата на мускулите, па дури и да доведе до губење на коскената маса.
Фотографиите пред и потоа од мисијата покажуваат колку просторот ја промени Вилијамс – не само физички, туку и во начинот на кој таа се движи и функционира. НАСА ќе го следи нејзиното закрепнување за подобро да ги разбере ефектите од долготрајните мисии врз човечкото тело.
Промената на изгледот на лицето на астронаутот е една од највидливите последици од престојот во вселената. Поради недостаток на гравитација, телесните течности се движат кон главата, предизвикувајќи оток и промена на обликот на лицето.
НАСА оваа појава ја нарекува „синдром на надуено лице“, а може да предизвика: отечено лице, тешкотии со дишењето, губење на апетит, привремени промени во видот. Намалено чувство за мирис и вкус често доведува до губење на апетитот, што дополнително го влошува проблемот со слабеење и мускулите.
Еден од најголемите ризици од престојот во вселената е изложеноста на космичко зрачење, кое може сериозно да го загрози здравјето.
Научниците предупредуваат дека астронаутите кои поминуваат долги периоди во вселената имаат зголемен ризик од рак,когнитивни проблеми и оштетување на меморијата, како и потенцијално трајно оштетување на ДНК.
Вилијамс (59) и Вилмор (62) поминале повеќе од девет месеци изложени на овие екстремни услови и останува да се види какви долгорочни ефекти може да има ова врз нивното здравје.
Назад на Земјата: Долг пат до закрепнување Иако астронаутите сега се безбедни, тие се соочуваат со тежок период на закрепнување. Претходните истражувања покажуваат дека на астронаутите им треба до шест недели интензивна рехабилитација за да ја вратат силата, а некои проблеми може да останат трајни.
Додека НАСА продолжува да ги проучува ефектите од долгорочното патување во вселената, едно е сигурно – патувањето во вселената има сериозна штета на човечкото тело.