Во време кога глобалната економија се соочува со непредвидливи предизвици, потрошувачките навики на граѓаните стануваат клучен индикатор за разбирање на економската стабилност и приоритетите на домаќинствата.
Според последните истражувања, Македонците трошат околу 40% од своите приходи на храна, додека Грците за купување храна месечно трошат околу 20%.
Оваа разлика не само што го отсликува различниот економски статус на двете земји, туку исто така ја истакнува различната вредност што ја доделуваат на храната во рамките на нивните култури.
Во Македонија, значителен дел од буџетот се одвојува за основни животни потреби, со што се потврдува дека храната останува еден од основните столбови на секојдневниот живот.
Од друга страна, Грците успеале да ги намалат трошоците за храна, што може да се толкува како резултат на подобрените економски услови и променетите потрошувачки модели.
„Интересно е да се забележи дека и покрај економските тешкотии, Македонците не се откажуваат од цигарите и алкохолот, на кои трошат просечно 4% од своите приходи. Исто така, трошат пари во ресторани, кафулиња и хотели, околу 3.6%, додека многу помалку се троши на култура и рекреација – само 1.8%. Ова укажува на тоа дека, и покрај финансиските ограничувања, Македонците сè уште ги ценат социјалните интеракции и уживањето во животот. Споредбата со Грција открива дека, иако се соочуваат со свои економски предизвици, грчките домаќинства успеале да ги оптимизираат своите трошоци, што им овозможува поголема флексибилност во распределбата на приходите“, објаснуваат економистите.
Овие податоци не само што го илустрираат различниот економски пејзаж во кој се наоѓаат Македонија и Грција, туку исто така нудат увид во културните и социјалните разлики кои влијаат на начинот на живот на нивните граѓани. Додека Македонците продолжуваат да инвестираат значителен дел од своите приходи во основните потреби, Грците покажуваат тенденција кон поголема економска ефикасност и променети потрошувачки приоритети.
Оваа динамика предизвикува интересни прашања за иднината на потрошувачките модели и економската одржливост во регионот.
