Многумина се обидуваа да останат здрави и активни во пандемијата. Се чини дека џогирањето како хоби станува сé подобра идеја.
Д -р Идит Ван Дајк, истражувач на Универзитетот Гент во Белгија, доктор по музикологија, напиша книга за влијанието на музиката врз џогирањето. Во 2016 година, таа објави труд за спортска медицина и истражување во кое истражува точно каква музика има влијанието врз ова хоби.
Ван Дајк објаснува дека „музичките преференции можат да зависат од личноста, расположението, времето од денот, возраста “, тешко е да се опише одредена песна како идеална за џогирање. Сепак, постојат одредени упатства. Направено е истражување кое бара од луѓето да одлучат кои песни им се допаѓаат меѓу оние што веќе ги слушнале, а таа вели дека „брзото темпо, дводелниот ритам и јачината на звукот“,може да ги зголемат вашите перформанси.. Еден добар пример за лоша музика доаѓа од Хаил Гебрселасие, тркач од Етиопија, кој го собори светскиот рекорд во трката на 10.000 метри, додека „ Scatman “ грмеше низ стадионот.
„Во просек, можеме да кажеме дека музиката кога станува збор за џогирање служи како мотиватор и го одзема вниманието“, рече Ван Дајк.
"Можете да се усогласите со музиката, што исто така им помага на некои луѓе кои сами не можат да го следат ритамот. Тоа е дефинитивно психолошки ефект, кога зборуваме за музика што ве поддржува на било кој начин", вели Ван Дајк.
Д -р Јасмин Хачинсон, доктор и професор на колеџот Спрингфилд, исто така ги проучувала ефектите на музиката врз трчањето. Таа напишала статија за списанието на Американското медицинско атлетско здружение со наслов „Трчање со музика“
Музичкиот вкус е очигледно многу субјективна работа, исто како и преференците кога станува збор за вежбање: некои луѓе претпочитаат бавна музика или тренираат без никаква музика.
Иако вкусот е субјективен, сепак можеме да зборуваме за постоење на некои објективни критериуми. Д -р Хачинсон препорачува песните да бидат побрзи, доколку сакате да бидете во чекор додека трчате. За дополнително да ја тестирам мојата теорија дека „лошата музика е добра за џогирање“, ги следев стапките на Хајел Гебрселаси. Додека трчав круг од околу километар и половина што започна и заврши во мојот стан, ја пуштив песната „ Scatman “и тргнав да трчам. Се вратив скоро петнаесет секунди побрзо отколку кога последен пат трчав по оваа. Никогаш повеќе нема да ја слушам таа песна по своја волја, но што е уште поважно, сега кога се чувствувам како да ми е дадена дозвола во форма на научна потврда, ќе направам своја плејлиста полна со лоша музика.
