Безбедноста на жените додека се враќаат кон својот дом навечер е во центарот на вниманието на иницијаторките на телефонската линија наречена „Strut Safe“ (Безбедна поткрепа“). Таа беше лансирана во Единбург минатата година и идејата е да им прави друштво на луѓето кога одат сами дома.
Алис Џексон сè уште се сеќава на ноќта кога одговорила на еден од повиците.
„Кога ќе го кренете телефонот, секогаш можете да забележите дали личноста е исплашена“, вели таа. „Тоа е во начинот на кој нивниот глас се тресе или фаќа“, опишува таа.
Девојка ѝкажала на Алис дека е на пат кон дома.
„Беше толку сигурна дека нешто ќе се случи, се подготвуваше, трчаше.“
„Таа рече: ‘Мислам дека некој ме следи’.
Девојчето ѝ го дала на Алис своето име, возраст, роденден, адреса и целосен опис на тоа како изгледа и секоја облека што ја носи.
„Сè уште можам да се сетам што точно рече дека носи.“
Алис (22) и нејзината пријателка Рејчел Чунг дошле до идејата за телефонска линија во април 2021 година. На неа луѓето можат да се јават ако одат сами дома ноќе и не се чувствуваат безбедно.
Не помина долго откако присуствуваа на бдеењето за Сара Еверард, која беше убиена минатата година.
„Бевме уништени и лути“, вели Алис, „па купивме евтин телефон со режач, ги замоливме луѓето доброволно да одговорат и го објавивме бројот во групи во заедницата“.
Оттогаш, телефонската линија прима повици секој викенд.
„Можеби ги оставиле своите пријатели во клубот, нивното момче не крева или едноставно е предоцна да се јави на мајка им“, вели Алис, „така што луѓето можат да останат на телефон со еден од нашите волонтери додека тие одам дома“.
Волонтерите кои одговараат на повиците се секој од нив интервјуирани, обучени и проверени. Тие се таму за да разговараат и да обезбедат чувство на сигурност, но понекогаш повикувачите се вознемирени и загрижени за сопствената безбедност.
Волонтерите се подготвени да ја алармираат полицијата или да повикаат брза помош доколку е потребно.
„Но, ние секогаш прашуваме: „Дали е во ред ако ги користиме овие информации за да ви помогнеме ако нешто тргне наопаку?“, вели Алис.
Првично луѓето слушаа за телефонската линија преку лични контакти, но сега повеќето го наоѓаат и го споделуваат нивниот број на социјалните мрежи. И обемот на повици што ги добиваат секој викенд варира, вели Алис.
Таа забележува дека имал огромен скок на бројот на повици по смртта на Сабина Неса во септември минатата година, вели таа, а по убиството на Ешлинг Марфи минатата недела, таа очекува дека ќе забележат уште едно зголемување на повиците.
„Кога овие работи се случуваат, луѓето се чувствуваат понебезбедни“, вели таа.
Одговарањето на телефонските повици им ги отворило очите за уличното вознемирување и насилство, вели таа.
„Луѓето кои негираат дека ова е проблем, кои велат дека луѓето го измислуваат ова за внимание, дека овие работи навистина не се случуваат или дека улиците не се вакви – слушајќи ги овие повици, не може да се негира“, посочи таа.
„Но, сега постои нешто што не постоело порано, ние сме тука за секој на кој му требаме и се надеваме дека ќе дојде до повеќе промени. Секој пат кога повикувачот ќе се врати дома безбедно, тоа е олеснување“, додава Алис.
„Тие ќе ми кажат: ‘Сега можам да ја видам мојата куќа’ или ‘Оддалечена сум само една минута’, но јас секогаш велам: ‘Не грижи се, во ред е, ќе останам на телефон. Само извести ме кога ќе си на вратата“.
Таа ќе го слушне тропотот на клучевите, нечија мајка вика: „Каде беше?“ или кучешко лаење.
А, потоа зборовите: „Стигнав, многу ви благодарам“.
извор: radiomof.mk
