Се верува дека сината боја има смирувачки ефект врз човекот, иако некои нијанси предизвикуваат чувство на студенило, бидејќи се поврзуваат со мраз. Затоа, не случајно повеќето униформи, особено полициските, се темно сини. Некои други споменати причини се помалата видливост во темница, како и помалку забележливите дамки на ткаенината од оваа боја.
Додека личноста облечена во сино може да остави впечаток на доверба и сигурност, кај храната ситуацијата е сосема спротивна. Имено, во природата речиси и да нема сина храна. Затоа таа боја не асоцира на мувла, расипана храна, па интуитивно ја избегнуваме. Прекрасна игра на бои на тој начин може да се искористи за – слабеење.
Небото и морето се сини. Тоа е поврзано со мир, релаксација, спокојство. Сината е исто така една од омилените бои во светот, и покрај културните разлики. Тоа го покажуваат и анкетите во Европа, Азија и Америка. Дури и во земји како Кина, каде црвената, жолтата и зелената традиционално се сметаат за бои кои означуваат среќа, сината е попопуларна.
Малите соби обоени во сино изгледаат поголеми и порелаксирачки. Кога станува збор за модата, сините фармерки сè уште се едни од најпопуларните парчиња облека, без разлика на сезоната и трендовите. Темно сината се смета за кралска боја, а оние кои ја носат изгледаат одлучно, елегантно, доверливо, но и далечно.
Сепак, сината боја може да биде многу одбивна. Психолозите утврдиле дека луѓето не сакаат да јадат сина храна, бидејќи таа е поврзана со нешто што е расипано.
Боите се всушност светлосни бранови со различна должина. Човечкото око е создадено да ги разликува овие бранови должини и затоа можеме да видиме различни бои и нијанси кога светлината доаѓа во контакт со некој предмет.
Сепак, очите не се единствениот сензор што ни помага да ги искусиме боите. Боите можеме да ги „чувствуваме“ и со помош на кожа. Кожата е чувствителна на светлина од различни бои, а кога сме изложени, на пример, на црвено или зелено светло или на рефлектор, тоа може да влијае на биофизичките и биохемиските процеси во телото и да доведе до, на пример, забрзано чукање на срцето, забрзано дишење. и зголемен притисок.
Според познатиот психијатар Карл Јунг, „боите се мајчин јазик на несвесното“. Тие ни помагаат да се ориентираме во природата, бидејќи во текот на животот учиме што претставува бојата во природата.
Од друга страна, боите ни даваат други значења, кои се општествено условени, односно околу кои постои општествен консензус. Ова може да се види на примерот на семафорите. „Црвената боја ја доживуваме како предупредување, опасност и несвесно ни се стимулира вниманието.
Но, во зависност од социјалниот контекст или ситуацијата, можеме да го доживееме како знак на љубов и радост, на пример, кога добиваме црвени рози како подарок.
Научени сме и да зграпчуваме црвено овошје, бидејќи знаеме дека ќе биде слатко и зрело. Повеќе би се избегнувале сините плодови, бидејќи ги сметаме за кисели.
Аверзијата кон сината храна, пак, може да се користи во ситуација кога сакаме да изгубиме тежина. Веќе во 1970 година, истражувачите открија дека сината боја го потиснува апетитот. Во експериментот, учесниците кои седеле во соби со сино осветлување јаделе помалку.
Така, нутриционистите денес препорачуваат употреба на сини садови, сини прибор за јадење, сина покривка за маса или сина светлина, доколку некој сака да ослабне.
