Зорица Богдановиќ, вработена во „Колубара метал“, 38 години се занимава со „машка работа“ и вели дека не и било лесно по завршувањето на Електротехничката школа да почне да се занимава со машинство
Ако некаде случајно ја сретнете Зорица Богдановиќ, ќе речете „многу убава жена, негувана, таа сигурно ужива во животот“. А кога ќе ви каже што всушност е нејзината професија, сигурно ќе се чудите. Таа е во својата шеста деценија, но годините не и можат ништо. И сето тоа не би било невообичаено доколку таа не се занимава со 100% машка работа. Зорица работи на машина за острење алати и на рамна брусилка во фабриката „Колубара метал“ која е дел на Електростопанството на Србија.
На нејзините раце и лице воопшто не се забележува напорната работа со која се занимава 38 години. Почнала на 21 година и понекогаш работела како евидентичар на замена, но потоа се враќала на острење и брусење.
Како и за повеќето нејзини колеги со кои сиве овие години работи во „Колубара метал“, кога завршила средно електротехничко училиште, за неа немало работа по струка. Единствен начин да добие постојана работа и да има плата било денес да се преквалификува за оваа професија.
- Не ми беше лесно да се префрлам на машинство со електротехничка струка. Тоа е како небото и земјата, иако можеби не изгледа така. Шест месеци отидов на преквалификација, а потоа полагав во Белград. За сето тоа време учев од постари колеги, вистински мајстори, без кои сигурно немаше да ја имам оваа вештина што ја имам денес - вели Зорица.
Тој нагласува дека се е пракса, иако и теоријата мора да се знае.
Вели дека нема норма во производството, туку работи тогаш кога има работа:
- Има денови кога нема многу работа, но и денови кога сите работиме во две смени. Се зависи од потребите на „Колубара“ за кои сето ова го правиме.
Колку што знам, се што се прави останува во домашно производство и за потребите на нашите машини во рудниците, вели Зорица.
Таа вели дека не е единствената жена во овој „машки бизнис“ во Колубара метал. Таа има уште три колешки со кои го дели работното место.
- Бевме повеќе, но тие сменија работа. Сега имаме еден млад колега кој дојде пред една година и навистина научи да работи многу добро, иако во Машинското училиште нема специјализација за острач на алат. Но, тој има среќа што може да гледа и да учи од постарите колеги - вели Зорица.
- Многу е важно што овде во работилницата имаме добра работна атмосфера. Солидарни сме и подготвени секогаш да си помагаме. Па дури и во одреден момент некој од нас да не може да го заврши она што го започнал поради некоја причина, некој секогаш ќе му помогне, за да не стои работата - вели таа.
Таа додава дека, како и кај многу други работи, тука приоритет е концентрацијата.
Поентата на оваа работа не е да се работи механички. Многу често работата бара да се сконцентрирате, да оставите сè друго и да се посветите на она што го работите. Не смеете со мислите да сте некаде на друго место, додека острите алат.
Работата не ја спречила да стане сопруга и мајка на два сина, а на прашањето дали нешто остри или бруси дома, таа одговара:
- Не, доста ми е од машка работа во работно време. И да сакам да правам нешто слично дома, немам машини. А дома сакам да се занимавам со женски работа.
.jpg)
