Ова се две добро познати земји. Забраната во едната има логика бидејќи станува збор за Ватикан, кој е специфичен по многу нешта, па многумина дури и не го бројат. Но, што се случува на Филипините? Откријте пред да се за вљубите на вашето следно патување.
По Втората светска војна, разводот едноставно беше забранет на Филипините. Семејството се смета за светилиште и столб на општеството што треба да се зачува – барем на овој начин. Преовладува мислењето дека легализацијата на разводот ќе го наруши општествениот поредок и ќе ја ослаби институцијата брак. Денес, тоа е голем проблем за оние за кои бракот е извор на проблеми, особено за сиромашните жени кои страдаат од семејно насилство. Но, има и многу кои сакаат да започнат нов живот и да имаат слобода на избор.
Она на што можат да се надеваат незадоволните Филипинци со бракот е евентуалното поништување на бракот, но за оваа постапка е потребно да се исполнат голем број критериуми, а за тоа се потребни години и тоа чини многу. Исто така, постои можност за посебен живот, каде што тие го делат својот имот, но сепак остануваат во брак. Дури и оние што ќе се разведат надвор од државата ќе се соочат со компликации при нивното враќање. Единствената група на општество на која е дозволен развод се муслиманите, кои според нивниот религиозен закон имаат право да се разведат од брачниот другар.
Минатата година не беше толку лоша за Филипинците кои сакаат промени. Имено, властите конечно покренаа иницијатива за донесување закон со кој ќе се дозволи развод за несреќните младенци. Ова предизвика жестоки дебати во земјата. Многу Филипинци поддржуваат легализација на разводот, додека црквата, конзервативците и десничарските партии не се задоволни од оваа идеја. Со оглед на нивното силно влијание во општеството, останува да се види како овој заплет ќе се разоткрие и дали „сè додека смртта не нè раздели“ конечно ќе стане „сè додека судот не нè раздели“?
извор: kafepauza.mk
.jpg)
