Неодамнешните трендови се такви што сè повеќе работници послободно ги менуваат работните места и секторите и бараат темпо на работа што повеќе одговара на нивниот темперамент.
Ова „масовно движење“ ни кажува многу за тоа како луѓето гледаат на нивната работа.
Еве еден од примерите:
Триесет и тригодишниот Марцин знаел дека му е потребна драматична промена во кариерата. Ревизор со седиште во Њу Џерси беше уморен од работа во канцеларија каде што неговите најголеми интеракции беа преку е-пошта и неговата главна секојдневна функција беше да ги „сервира“ резултатите на корпорацијата.
„Ја работев истата работа која се повторува секој ден, монотона, прегледував огромни количини на податоци... Чувствував дека сето тоа е бесмислено и не ми се допаѓаат моите соработници“, беше искрен.
Дали промената на работното место значи и поголемо задоволство?
Промената на работното место му овозможува на секој еден човек да најде работа што е усогласена со неговите вредности.
Патем, по пандемијата, трендот на „масовни оставки“ се зголеми, бидејќи милиони работници преферираат нови улоги, имаат слобода на избор и ги менуваат работните места.
Некои бараат подобра плата или флексибилност, други бараат таква работа со која ќе го забрзаат својот напредок во кариерата.
Сепак, голем број работници целосно ја менуваат својата струка. Се менуваат сектори и индустрии.
Промената на индустријата е уште една карактеристика на променетиот свет на работа, пренесуваат експертите. Во некои случаи, вработените бараат кариера што им нуди поголема цел по пандемијата. Други, сепак се чувствуваат “прегорени” од нивниот сектор поради долги часови и исцрпеност на работното место.
Без оглед на мотивацијата, оваа ситуација нуди увид во променливите перцепции на луѓето за тоа што треба да значи кариера и како работниците би можеле да избираат работа во иднина.
Подемот на промена на кариерата
Иако „скокањето“ на индустријата се забрза по пандемијата, тоа не е сосема нов феномен.
Џејмс Бејли, професор по развој на лидерство на Факултетот за бизнис на Универзитетот Џорџ Вашингтон, вели дека промената на кариерата порано била ретка.
„Порано менталитетот беше - ако сте учеле за банкар, тогаш мора да бидете банкар. Масовните отпуштања во 1980-тите почнаа да го менуваат размислувањето на вработените треба да останат врзани за една компанија или кариера. Работниците почнаа да се движат низ пазарот на трудот кога организациите престанаа да бидат лојални кон вработените: луѓето сфатија дека нивниот работодавач ќе ги отпушти веднаш штом ќе имаат прилика за тоа“, вели тој.
Оваа генерациска промена помогна да се отстрани стигмата за промена на кариерата, додава Бејли.
Премислување: Што сакам од работата?
Во многу случаи, вработените исто така почнаа да се прашуваат што сакаат од работата. Според глобалните податоци на McKinsey, 65% од оние кои ги напуштиле финансиите или осигурувањето во последните две години засекогаш ја напуштиле индустријата.
Во други случаи, пандемијата можеби им понуди можност да експериментираат и да пробаат нова кариера која би можела да биде поисполнета.
Оние пак кои во своите кариери се водени од некаква цел, бараат и други работни места, а причината е исцрпеноста.
