Да се биде водоводџија, електричар или генерално мајстор од секаков вид стана најпрофитабилната професија во Србија. Со оглед на тоа што на пазарот има недостиг од овие кадри, мајсторите денес можат да заработат и до 300.000 динари месечно, колку што се нуди на некои огласи за вработување. Сепак, за оние од другата страна, потрошувачите, доаѓањето на мајсторот може да биде вистински кошмар, како за планирање на времето, така и за паричникот.
Според некои информации, има и такви кои наплаќаат уште помалку, околу 2.000 динари за да излезат на терен. Сепак, она што е важно да се нагласи е дека одењето на терен и идентификацијата на дефектот се наплаќа само доколку клиентот не го сака сервисерот кој веќе дошол да го поправи дефектот.
Имајќи ја предвид цената на горивото, стручноста на мајсторот, но и времето кое го поминува при пристигнување и поаѓање, особено во Белград каде сообраќајот е неподнослив, наплатата за пристигнување во случај клиентот да се откаже од поправката не е нешто од што треба бидете изненадени.
Отпушување цевка 100 евра, брава 5.000 динари
Јован платил дури 100 евра за отпушување на цевката, кое траело половина час.
„Итна интервенција со машински кабел, занаетчиите ја наплаќаат по метар кабел што влегува во цевката, делот од цевката бил долг околу метар и пол, но бидејќи кабелот се витка, должината што оди таму е подолго, па на крајот платив дури 13.000 динари“, објасни еден граѓанин.
За замена на бравата на Милан му наплатиле дури 5.000 динари, па дури и евтино се извлекол, а Ивана се откажала од мајсторот кога слушнала дека замената на греалката на бојлерот ќе ја чини 9.000 динари. И мајстор нашла „преку врска“.
Порано дневницата била околу 20 евра. Таа бројка денес е дури 80 евра.
И како што стојат работите, состојбата нема да се промени, бидејќи занаетчии има се помалку, а младите не се заинтересирани за овие работни места.
.jpg)
