Иако не звучи како нешто големо, научниците со децении беа убедени дека прстите на рацете и нозете се збрчкуваат во вода бидејќи надворешниот слој на кожата апсорбира вода и отекува, но тоа не е така. Имено, тој слој на кожа е цврсто прикачен на слојот одоздола и не може само да се прошири.
Основата за ова верување научниците ја создале уште во 1935 година, бидејќи забележале дека прстите на рацете или нозете нема да се збрчкаат без оглед на тоа колку долго стојат во вода доколку се оштети одреден нерв. Тогаш дошле до заклучок дека тоа се случува поради реакцијата на вегетативниот нервен систем во телото, кој е одговорен и за отчукувањето на срцето, дишењето…
Невролозите сега се склони да веруваат дека ова има еволутивна позадина, т.е. прстите се собираат затоа што подобро се лепат за влажна површина – полесно ловат риба, се постабилни на влажни површини итн.
Пред неколку години беа спроведени голем број студии на оваа тема. Во едно истражување, тие побарале од волонтери да фатат влажни и суви предмети во две ситуации – дали нивните прсти се збрчкани од водата и дали се суви. Со збрчкани прсти, тие беа многу побрзи во подигање влажни предмети за околу 12 проценти, пренесува Bright Side.
Тие го споредија со гумите на автомобил. Ако жлебовите се доволно длабоки, гумата добро ќе се залепи на површината. Сите знаеме каков е случајот со „ќелавите гуми“.
Така е и со прстите. Доколку имаат подлабоки жлебови низ нив ќе помине вода и подобро ќе се залепат на влажната површина. Заклучокот на научниците е дека прстите не отекуваат во водата, туку се собираат поради стегањето на крвните садови во нив, што предизвикува брчки на кожата.
