Секој почеток е тежок, а животот на печалбарите е сведоштво за таа вистина.
Илјадници Македонци секоја година заминуваат во потрага по подобра иднина, оставајќи зад себе домови, семејства и пријатели.
Тие тргнуваат со куфер полн надеж и срце полно носталгија, подготвени за нови предизвици, но често не знаат што ги чека.
„Овде никогаш нема да бидам свој“
Александар, 34-годишен електроинженер од Велес, веќе шест години живее и работи во Минхен.
Тој заминал во Германија поради ниските плати и ограничените можности во Македонија.
„Првите месеци беа кошмар. Јазикот, културата, па дури и времето – сè беше различно. Мислев дека ќе се навикнам, но и денес, кога ќе видам македонско знаме или ќе слушнам народна песна, нешто ме стега во градите“, вели Александар.
И покрај добрата заработка и стабилната работа, тој признава дека животот таму го направил помалку емотивен.
„Се фокусирав на работата за да ја потиснам тагата. Но, кога ќе се вратам дома на одмор, сè излегува на површина. Овде никогаш нема да бидам свој, колку и да се трудам“, додава нашиот соговорник.
Семејството – мотивација и болка
За разлика од Александар, Марија е 32-годишна медицинска сестра од Струмица, која живее во Шведска и која го носи товарот на раздвоеното семејство.
„Заминав за да им обезбедам подобра иднина на моите деца. Секој ден зборуваме преку видео-повици, но тоа не е исто како да ги прегрнеш“, раскажува Марија.
Таа работи во дом за стари лица и вели дека нејзините пациенти често ја потсетуваат на нејзините родители.
„Кога ќе видам како нивните деца ги посетуваат, не можам да си помогнам да не размислам за моите. Грижата за другите е благородна работа, но жртвата која ја правам е огромна“, вели Марија низ солзи.
„Секогаш ме влече дома“
Игор, 41-годишен угостител од Охрид, веќе две децении живее во Австралија.
„Австралија ми даде можности што дома не можев ни да ги замислам. Но, секогаш ме влече дома. Мирисот на езерото, звуците на родното место – тоа не можеш да го замениш“, споделува тој.
Игор секоја година доаѓа во Македонија на лето и вели дека тие моменти му се најдрагоцени.
„Кога ќе ги видам пријателите и семејството, срцето ми е полно. Сепак, по враќањето во Австралија, потребни ми се недели за да се вратам во нормала“, признава Игор.
Тешка борба
Македонските печалбари живеат со постојан предизвик – како да се вклопат во странска земја, а да не ја изгубат врската со татковината.
Тие се мост меѓу две култури, два света. Секоја приказна е уникатна, но заедничко за сите е борбата меѓу егзистенцијата и носталгијата.
Животот на печалбарите е сложена мрежа од соништа, жртви и надеж.
Тие носат бреме што не секој може да го разбере, но нивната истрајност е инспирација за сите нас.
