Работете, завршете ги сите задачи на време и земете неограничен број слободни денови. Тоа не е шега, тоа е нов бизнис модел кој е прифатен од се поголем број компании во последните години.
Теоретски, но и во пракса, бенефитот од „флексибилен одмор“ на вработените буквално им нуди неограничен број денови годишен одмор. Распоредот можат да го креираат како што сакаат, не мора никому да се правдаат зошто поминале 40, а не 20 дена одмор во годината. Единствениот услов е да си ја завршат работата на време.
И додека на почетокот би помислиле дека луѓето масовно ја користат оваа поволност, истражувањето покажа дека вработените во просек користеле помалку денови на одмор. Поточно, половина од просечните годишни денови (околу 15 дена во годината).
IBM беше една од првите компании што ја воведе оваа опција во своето секојдневно работење. На нивниот клуб набрзо се приклучија и LinkedIn, Netflix, Sony Electronics, Github, Dropbox. Со цел да привлечат нови карад, Hubspot, Workday, Glassdoor, стриминг гигантот Roku и Oracle го следеа истиот пат. За разлика од нив, корпорацијата California Evernote која стои зад истоимената популарна апликација за снимање, организирање, управување со задачи и архивирање, отиде чекор понатаму. Покрај неограничен број денови за одмор, на своите вработени им нудат и годишна „стипендија за одмор“ во износ од 1.000 долари (околу 7.219 куни).
Контрапродуктивно или не?
Контрапродуктивниот аспект е еден од главните аргументи на противниците на оваа мерка. И додека се согласуваат како да имаат корист од оваа поволност, работодавачите можат да привлечат голем број работници и сепак веруваат дека „флексибилниот одмор“ кај луѓето развива аверзија кон деловните обврски.
- Неограничен број на одмор може да стане меч со две острици. Некои вработени ќе го користат премногу, а други ќе се чувствуваат непријатно и ќе доживеат прегорување - изјави Клари Макартни, консултант во Институтот за развој на човечки ресурси.
Понатаму, овој тип на бизнис модел често не е фер за секого, бидејќи повеќето компании ја нудат оваа опција само на повисокото раководство.
„Некои вработени кои не можат да ја постигнат оваа опција би можеле да се чувствуваат потценети и огорчени“, рече Макартни.