Компаниите се повеќе им нудат на вработените опција да одредат колку дена годишен одмор сакаат да земат, без да поставуваат горна граница за таква одлука.
Вообичаено е да се слушне: „Ако нешто звучи премногу добро за да биде вистина - веројатно не е“. Тоа можеби е првата мисла на некој што слуша за најновите поволности што ги нудат компаниите - неограничен одмор. Друга веројатно би била: „Зошто работниците да не земат цела година одмор? Меѓутоа, како што е вообичаено, во пракса работите се покомплицирани.
Компаниите се повеќе им нудат на вработените опција да одредат колку дена годишен одмор сакаат да земат, без да поставуваат горна граница за таква одлука. Ваква политика главно воведуваат компании во сектори каде што борбата за работници е жестока, како што се технолошките компании. На пример, во Америка, Microsoft, Adobe, Netflix и Goldman Sachs се меѓу растечката листа на компании кои преминале од фиксен на неограничен годишен одмор.
Како што пишува Bloomberg Adria, постојат неколку причини поради кои компаниите би се решиле на ваков чекор. Прво, вработените реагираат позитивно на оваа придобивка, па работодавачот може да ги привлече и задржи, а второ, експертите за човечки ресурси тврдат дека таквата политика може да влее доверба кај вработените и да им покаже дека се ценети. Има бенефиции и за самата компанија која во тој случај не мора да плаќа за неискористеното време кога работникот си оди, што значи помали административни проблеми.
Дали работниците ќе ја злоупотребат таа привилегија?
Секако, има и негативни страни - вработениот може да ги оптоварува колегите и да ја намали продуктивноста, а одморите може да се преклопуваат, на пример, во текот на летото. Иако звучи идеално, некои студии покажуваат дека вработените со оваа придобивка всушност земаат помалку денови за одмор отколку кога би имале ограничен број денови на располагање. Истражувањата сугерираат дека вработените честопати земаат помалку слободно време од страв да не бидат преоптоварени кога ќе се вратат или да не ја изгубат предноста пред оние што останале во канцеларијата.
Постои загриженост од работодавачите дека работниците ќе ја злоупотребат политиката, земајќи прекумерно слободно време. Но, овие стравови се веројатно неосновани. Според Мерсер, повеќе од две третини од компаниите кои ја имплементирале политиката велат дека времето што го одземаат луѓето не е променето. Повеќето од оние кои пријавиле дека има промена рекле дека вработените всушност биле помалку отсутни.
Тешко е да се одреди колку денови за одмор се општествено прифатливи кога ќе се отстранат сите упатства. Вработените може да го потценат она што е прифатливо, а од перспектива на компанијата, преценувањето и земањето премногу денови може да предизвика проблем.
Студијата од 2022 година покажа дека американските работници со неограничени денови и оние со фиксен износ земаат приближно исто толку слободно време годишно - 11 или 12 дена. Тоа е забележителна разлика од резултатите од 2018 година, во кои на оние со неограничен одмор им требале 13 дена, додека на оние со традиционални фиксни одмори им биле потребни 15. Промените делумно се припишуваат на економските фактори и несигурноста создадена од пандемијата.
За да се спротивстави на ризикот од слабеење на рамнотежата помеѓу работата и животот, некои работодавачи кои нудат неограничено отсуство поставуваат минимален услов за отсуство од две недели секоја година.
Сепак, САД се разликуваат од остатокот од Европа
Сепак, треба да се запомни дека Америка е сосема поинаков пример од европските земји.
САД се единствената развиена економија без гарантирано платено отсуство. Истражувањето од 2021 година од страна на Бирото за статистика на трудот на САД покажа дека работниците од приватниот сектор во САД добиваат во просек 11 платен годишен одмор, со просечни седум платени боледувања.
Само 48 отсто од американските работници велат дека ги земаат сите денови на одмор, според истражувањето на Истражувачкиот центар Пју. Оние кои не земаат цело време слободно или велат дека не им треба, или се грижат дали ќе заостанат од работата или се чувствуваат лошо што нивните колеги го носат товарот на нивното отсуство. Некои дури мислат дека времето на одмор им ги намалува шансите за унапредување или може да ги чини работа.
