Сведоци сме на значително иселување на населението од одредени региони, што доведува до драстично намалување на бројот на ученици во многу училишта.
Оваа промена предизвика сериозна дебата за одржливоста на образовниот систем во засегнатите области.
Со зголемената потреба за економска стабилност, семејствата се принудени да бараат можности надвор од своите локални заедници, оставајќи ги училиштата со драстично намален број ученици, што доведува до нивно затворање.
Ова не само што влијае на достапноста на образование во тие области, туку и на социјалната структура на заедницата, бидејќи училиштата често служат како центар за собирање и активности.
Со затворањето на училиштата, преостанатите жители се соочуваат со предизвикот да најдат алтернативни опции за образование за своите деца, што честопати значи долги патувања или преселба во други региони.
Ова создава дополнителен притисок на семејствата и ги зголемува трошоците за образование.
Оваа ситуација бара внимание од страна на политичките лидери и образовните власти. Потребни се иновативни решенија за да се обезбеди сите деца да имаат пристап до квалитетно образование, без оглед на нивната географска локација или економската ситуација на нивните семејства.
Можни решенија вклучуваат воведување на флексибилни образовни модели, како што се онлајн учење или комбинирано учење, кои можат да помогнат во премостувањето на географските и економските бариери.
Исто така, важно е да се разгледаат долгорочните стратегии за ревитализација на засегнатите заедници, со цел да се стимулира враќањето на семејствата и да се создадат услови за одржлив економски развој.
Ова може да вклучува инвестиции во локалната инфраструктура, поддршка за мали бизниси и развој на нови индустрии кои можат да обезбедат работни места и да го зголемат привлекувањето на населението.
Во овој критичен момент, соработката меѓу владините агенции, образовните институции и заедниците е клучна за создавање одржливи и инклузивни образовни системи кои ќе ги задоволат потребите на сите ученици.
Колку за потсетување, околу 500 првачиња помалку се запишале во мај годинава споредено со минатата учебна година.
За 15 години има околу 50.000 помалку ученици во основните, а околу 30.000 во средните училишта.