Турското кафе е еден од најавтентичните вкусови во Турција, со уникатна арома и посебен начин на подготовка. Длабоко вкоренето во турската култура, заедничкото пиење на овој ароматичен напиток претставува посебен момент што ги зближува луѓето и продлабочува разговорите.
Во Турција велат: „Шолја кафе испиена заедно останува во срцето 40 години“
UNESCO во 2013 година го додаде турското кафе на списокот на нематеријално културно наследство, и оттогаш 5 декември се одбележува како „Светски ден на турското кафе“.
Пристигнувањето во турските земји
Кафето првпат пристигнало во палатата на султанот Сулејман во Истанбул преку Јемен, за време на Отоманската империја. Готвачите во палатата развиле нова техника за подготовка, а кафето го добило своето име токму според оваа посебна метода што ја измислиле Турците.
Откако станало истакнат пијалак во палатата, турското кафе се проширило и на улиците на Истанбул. Во 16. век почнале да се отвораат јавни кафулиња каде што луѓето се дружеле пиејќи кафе. Бидејќи Истанбул бил космополитски и трговски центар, кафето ги преминало границите: трговците почнале да разменуваат кафе со далечни земји, а европските дипломати и службеници ја вовеле културата на пиење кафе во своите земји.
Традиција врежана во турската култура
Турското кафе со векови е составен дел од турската култура. Она што го прави толку уникатно е што начинот на подготовка останал непроменет до денес.
За вкусно турско кафе потребно е исклучително ситно мелено кафе. Потоа, кафето се подготвува во тенџере со долга рачка и излив, наречено џезве, и се служи во мали шолји. Кога станува збор за шеќерот во кафето, постојат три варијанти: „обично“ (без шеќер), благо засладено и слатко.
