Во последните неколку години, забележлива е нова тенденција меѓу пензионерите од Скопје: масовно го напуштаат градот и купуваат викендици на планините.
Заморот од градскиот метеж, загадениот воздух и стресот ги тера сè повеќе да ја заменат урбаната средина со мирот и чистиот воздух на планинските региони низ Македонија.
Сè почесто, на ридовите на Скопска Црна Гора, падините на Бистра или шумските предели на Малешевијата, можат да се видат новоизградени или реновирани викендици кои стануваат трајно живеалиште за пензионерите.
Она што започна како тренд меѓу мал број луѓе, сега прераснува во движење кое носи нова перспектива за стареењето во Македонија.
„Градот повеќе не е за нас“
Целиот живот го поминав во Скопје, но последниве години градот стана премногу гласен, пренатрупан и загаден за да се живее мирно, вели Драгица Јовановска (68), која неодамна се пресели во викендичка во близина на Крушево. „Кога ќе излезам наутро на терасата, слушам само птици и шумот на дрвјата. Во Скопје, единственото што го слушав беа автомобили и сирени“.
Драгица не е единствената што размислува вака. Пензионерите кои се решаваат на ваков чекор велат дека промената на животната средина позитивно влијае врз нивното здравје и расположение.
Чистиот воздух, намалениот стрес и блискоста со природата го подобруваат квалитетот на нивниот живот.
Нов живот, нови рутини
Покрај здравствените придобивки, многумина го гледаат овој потег како можност да започнат нови активности.
Војо Станковски (71) и неговата сопруга Снежана (66) се преселија во својата куќа на Пелистер минатата година.
„Во Скопје чувствувавме дека немаме време за ништо. Тука сега одгледуваме органски зеленчук, пешачиме секој ден и уживаме во мирот“, вели Снежана.
Тие додаваат дека преселбата им помогнала и финансиски. Одржувањето на животот во викендичка е многу поевтино отколку во градот.
„Не плаќаме за греење како порано, а овошјето и зеленчукот сами си ги произведуваме“, додава Војо.
Планините како нова заедница
Оваа промена не е само индивидуална, туку создава нови заедници. Во селото Тресонче, на пример, бројот на жители се удвои во последните пет години, главно поради пензионери кои го напуштиле градот.
„Планината ни ја врати душата на селото. Со новите жители дојдоа и нови идеи. Заеднички организираме настани, одржуваме патеки и се дружиме“, вели средовечен жител на селото.
Иако животот во планините нуди многу придобивки, не е без предизвици.
Лошата инфраструктура и отежнатиот пристап до здравствени услуги се меѓу главните проблеми со кои се соочуваат новодојдените. Сепак, многу од нив велат дека вреди да се направи компромис.
„Секој ден чувствувам дека живеам вистински, а не само дека преживувам“, додава Драгица.
Оваа нова реалност покажува дека пензионерите не се пасивни учесници во општеството, туку активни луѓе кои бараат начини да го подобрат својот живот.
Планините се нивната нова инспирација – место каде што ги пронаоѓаат мирот и радоста што им недостасувале во градскиот хаос.
