Во Ваткин не смеете да одите боси,во Малата не смеете да трчате,во Сан Марино нема затвореници
Кога станува збор за малите држави во Европа, автоматски им се прикачуваат низа митови.
Ватикан
Жителите на Ватикан, наводно, не смеат да одат по улиците боси, во кратки здолништа или шорцеви. Исто така, може да наидете на информација дека гласните забави до ситните саати се забранети, па не можете ни да се обидете да се забавувате. Една од побизарните гласини е дека гостите треба да ја напуштат земјата до полноќ. Единствените кои можат да преноќат се блиски роднини на мештаните.
Монако
Од едниот до другиот крај на оваа мала земја се стигнува за 40-50 минути, изјавил еден корисник на Редит за Монако. Не знаеме на кое превозно средство мислел. Еден од бисерите е колку е тешко да се добие пасош во Монако. Но не, не е точно дека го добиваат само оние кои се родени таму или се омажиле за некој од Монако. Како ни дека во случај на брак, пасошот не доаѓа веднаш, туку само по 10 години брак.
Сан Марино
На чело на Сан Марино се двајца капетани, кои се избираат за период од 6 месеци. За време на нивното владеење не им е дозволено да возат автомобил, сметаат некои – но не, ни тоа не е точно. Се зборува дека во државниот затвор долго време имало само еден затвореник. Сепак, некои привилегии биле обезбедени, па на располагање имал телевизор, теретана и библиотека. Сепак, Сан Марино не е единствената земја во светот која има повеќе автомобили отколку жители.
Малта
Не верувајте во тоа дека трчањето на јавни места е забрането во Малта – ниту дека не смеете да заборавите да тргнете скалa од улица. Имено, се вели дека ако има нешто што теоретски би можело да им помогне на крадците, не треба да го оставате на улица. Меѓутоа, земјата не е толку густо населена за да не можете никаде да бидете сами, колку и да мислат некои така.
Лихтенштајн
Ова е земја во која сиромаштија официјално не постои, а исто така, повеќе од половина од вработените доаѓаат од Австрија, Швајцарија и Германија? Не, уште еден мит. Наводно, принцот од Лихтенштајн, Ханс-Адам II, се движи наоколу без придружба. Тој со задоволство застанува да разговара со граѓаните, а во својот дворец прави забави на кои се поканети сите жители. Тоа би било интересно, но бесплатните забави со него сепак не се вистинити.