Околу две третини од површината на Земјата се наоѓа под океаните и морињата, а доколку рамномерно ја распоредиме таа количина на вода, ќе добиеме слој од оваа течност дебел околу 2500 m.
Според грчкиот бог на морето и водата, океанот, во потесна смисла, уникатно, континуирано тело на вода со огромни димензии, во поширока смисла вкупната водена маса на Земјата опфаќа речиси три четвртини (71%) од површината на Земјата.
Оваа глобална, меѓусебно поврзана маса на солена вода, наречена и Светски океан, е поделена на континенти и низи острови. Постојат 5 океани и тоа: Тихиот Океан, Атлантскиот Океан, Индискиот Океан, Јужниот Океан и Арктичкиот океан.
Површината на Светскиот океан е 361 милиони km2, волуменот е 1370 милиони km3, а неговата просечна длабочина е 3790 m. Ова не ги вклучува морињата кои не се поврзани со Светскиот океан, како што е Каспиското Море. Вкупната маса на хидросферата е околу 1,4 × 1021 kg, што е приближно 0,023% од вкупната маса на Земјата.
Бидејќи првиот живот се појавил на планетата пред најмалку 3,5 милијарди години, грубите проценки ни кажуваат дека првите океани се формирале помеѓу 4,2 и 3,6 милијарди години.
Тие први океани веројатно биле краткотрајни, бидејќи бомбардирањето на Земјата со тела чиј дијаметар надминувал неколку десетици, па и стотици километри за време на т.н. Адот, предизвикало овие океани да зовријат и испарат, повторно стимулирајќи го процесот на ладење и кондензација. Само пред околу 3,8 милијарди години, кога овие удари се разредиле, можела да се одржи проточна вода.
Има многу непознати поглавја во приказната за нашата Земја, а едно од нив е она за потеклото на океанот. Всушност, ние дури и не знаеме со сигурност колку се стари океаните!?
Изгледа сигурно дека не се појавиле во фазата на создавање на Земјата. Можеби прво постоеле како облаци од пареа кои се претвориле во вода кога Земјата се оладила.
Проценките за староста на океаните се направени според количината на минерални соли во нив. Според овие проценки, староста на океаните е помеѓу 500 милиони и 1 милијарда години.
Научниците се речиси сигурни дека поголемиот дел од површината на Земјата во минатото бил покриен со море. Некои делови од Земјата неколку пати биле под вода. Но, не знаеме дали дното на длабоките океани некогаш било суво или дали земјата што постои денес била некогаш под некој длабок океан.
Сепак, постојат многу докази дека одредени делови на Земјата некогаш биле дното на плиткото море. Креда, која се наоѓа во Англија, Тексас и Канзас, е формирана на морското дно.
Настанала од лушпите на малите организми, кои потонале до морското дно и на тој начин го создале она што денес го нарекуваме креда.
Денес, водите на сите океани покриваат речиси три четвртини од површината на Земјата. Иако постојат големи делови од океанот чии дна се уште не се испитани или проучени, имаме прилично јасна слика за тоа како изгледа дното на океанот.
Постојат области кои се слични на планинските венци, висорамнини и долини. Но, конфигурацијата на дното на океанот не е толку разновидна како површината на континентите.
