Во преговорите за нови колективни договори, неколку моќни германски синдикати бараат намалување на бројот на работни часови неделно со целосен надомест. Но, дали најголемата европска економија може да си го дозволи тоа?
Саше Халвег е или храбар или луд. Тој е менаџер на ресторанот Blümchen во Фрајбург и веќе воведе „хонорарна работа“, а сите негови работници заработуваат исто како да работат со полно работно време.
„Колективниот договор предвидува неделно работно време од 39 часа, а за истата плата работиме 31 час неделно“, објаснува тој. Основната идеја беше да се привлечат вработени, бидејќи поради хроничен недостиг на луѓе, добар дел од рестораните во Германија веќе ги затворија вратите. Клучното прашање што си го поставил е: „Што можам да си дозволам - да изгубам гости или да платам повеќе работници?
Недостигот од работници е вистинска закана и тоа не само во угостителството. Според пресметките на Институтот за истражување на пазарот на труд и занимања (ИАБ), повеќе од седум милиони работници ќе го напуштат германскиот пазар на труд до 2035 година.
Синдикатот IG Metall бара зголемување на платите за 8,5 отсто и намалување на работното време од 35 на 32 часа неделно - со целосен надоместок за плата - се за да се привлечат младите на работа.
И германскиот синдикат на машиновозачи (GDL) бара и 35 часа работа, со целосен надоместок во четиридневната работна недела за работниците во смени.
Просечното неделно работно време на сите вработени во Германија е 34,7 часа, што е релативно ниско во споредба со остатокот од ЕУ.
Според Сојузниот завод за статистика, само Данците и Холанѓаните работат помалку, а економистите наведуваат дека Германците треба да се угледаат на Шведска или Швајцарија, земји во кои луѓето не работат два часа повеќе неделно, туку работат две недели повеќе секоја година од Германците. .
Според институтот Ifo, бројот на вработени во Германија се зголемил од приближно 40 на 45 милиони од 1991 година. Сепак, вкупниот број на работни часови остана ист во овој период, рече претседателот на Институтот Ifo, Клеменс Фуест во интервју за tagesschau.de:
„Тие 45 милиони работат исто колку и 40 милиони порано. Зошто? Одговорот е „работа со скратено работно време“. Околу 29 отсто од вработените во Германија работат со скратено работно време, што е еден од највисоките удели во ЕУ. Многу жени не се целосно вработени: просечната работна недела на вработените жени е 21,4 часа. Не секогаш затоа што сакаат, но често поради семејни причини - поради недостаток на опции за грижа за децата или грижа за членовите на семејството. Со оглед на овие бројки, барањата на синдикатот се неосновани“, вели Фуест.
Оние кои сакаат да работат четири наместо пет дена за иста плата, би требало да ја зголемат својата продуктивност за 20 проценти - ова изгледа нереално и, според тоа, доколку функционира во некои случаи, долгорочно би било крајно нездраво. Во некои индустрии, како што е металургијата, таков раст на продуктивноста воопшто не е можен, сметаат економистите.
Сопственикот на ресторанот Саша Халвег е свесен дека во угостителството е можно пократко работно време, но во некои индустрии - не: „Додека можам да извлечам повеќе од мојот народ, машиновозачот може само да седи на задната страна и да го вози возот. Зголемувањето на платата или пократкото работно време нема да го подобри неговиот учинок.'
