Во Словенија има побарувачка за работна сила во одредени сектори и покрај економското забавување поврзано со автомобилската индустрија. Бидејќи нема доволно заинтересиран квалификуван кадар, работодавачите се справуваат со ангажирање странска работна сила.
Во 2019 година во Словенија работеле 80.000 странци, а сега на пазарот се активни 150.000. Ова претставува околу 16 проценти од работоспособното население.
Во блиска иднина веројатно малку ќе се смири побарувачката за странци, но сепак како што ќе се зголемува бројот на странски работници, тие ќе мора да се справуваат со се повеќе предизвици.
„Со слични проблеми се борат и земјите кои претходно биле извозници на работници, како Полска, Романија, Бугарија и Словенија. Странските работници не го знаат јазикот, немаат желба да го учат, не се запознаени со трудовото законодавство и државните служби не се соодветно подготвени“, забележува во истражувањето, професорката Валентина Франка од Факултетот за администрација, пишува Seebiz.
Таа додаде дека структурата, законодавството, општеството, системот, училиштата и градинките во земјава не се прилагодени на ова и дека сите овие земји имаат слични предизвици.
Во Словенија странците главно работат како помошни работници во угостителството, продавниците и магацините, наведува Симон Урбанч од порталот mojedelo.com.
„Јазикот е голема бариера, така што тие навистина не се хонорарци. Не се работи ни за создавање многу додадена вредност со нив“, додаде тој.
Анализата на Агенцијата за вработување покажа дека работниците кои доаѓаат од Балканот имаат подобри квалификации од работниците од Азија.
Словенија склучува социјален договор со Турција. Пристигнувањето на работници од Филипините е бавно, делумно затоа што нивната земја се бори и со недостиг на здравствени работници.
Извор: faktor.mk
