Далечната 1971 година, првиот сериски примерок на „Застава 101“ излезе од производните линии на старата фабрика во Крагуевац.
Неговите колеги и современици беа технолошки заостанати во некои претходни децении: Kadett B, VW 1200J, NSU 1200, Škoda 100/110, Ford Escort, Moskvich … Конкуренти во техничка смисла беа Peugeot 204/304, Simca 1100, Austin 1100/1300. Треба да го споменеме Renault 12 (иако имаше надолжно монтиран мотор) па дури и GS на Citroen, кој во 1971 година се продаваше во СФРЈ по иста цена како ,,Заставата 101”
Застава 101 беше огледало на СФРЈ во автомобилска смисла. Продажбата и опремата во тоа време беа во пораст, по растот на стандардите во текот на 1970-тите. За тоа сведочи рекордниот број од 88.918 примероци произведени во 1979 година, што денес е сон на модерната FCA во Крагуевац на годишно ниво на производство.
Во тоа време се појави и медитеранското издание, како дел од Медитеранските игри во Сплит, со три врати и интересна опрема во која имаше дури и затемнети стакла. Долго време се сметаше за најдобро и најдолготрајно издание на каросеријата на Z101.
Списоците на чекање порано беа повремени и до половина година, а „кецот“ се добиваше преку врски со некој познаник. Во другите земји колите чекаат не 5-6 месеци па и неколку години. За добро познатиот Стојадин работеше цела Југославија. Во Франција интересна верзија на „стојадин“ го доби името „Застава Ногаро“ – каде продажбата одеше одлично.
Дополнително, Стојадин беше лиценциран во Полска во погоните на ФСО. И кога опуштањето го нарушува протокот на компонентите до подвижната лента, спасот дојде во форма на комплетни мотори од Аргентина.
Можеше да биде теренско возило, кое минуваше низ реките и беше наградувано со многу признанија и награди, речиси рамо до рамо со Мерцедес и БМВ.
Историјата на Стојадин е полна со искачување, љубов, страст, па дури и долг пад. Но, има и бројка од еден милион што ќе остане неостварениот сон на Fiat 500L.
