Во услови на глобална економска нестабилност и предизвици предизвикани од технологијата, сè повеќе компании се соочуваат со дилемата како да го зголемат производството, а притоа да ја намалат зависноста од работната сила.
Потребата за ефикасност и оптимизација на ресурсите станува клучен фактор за опстанок на пазарот, особено во индустриите каде што недостигот на работна сила или високите трошоци за работници стануваат сериозен проблем.
Автоматизација и дигитализација – патот до зголемена продуктивност
Технолошкиот напредок значително го промени начинот на кој функционираат производствените процеси.
Според економските експерти, автоматизацијата е клучниот елемент што им овозможува на компаниите да произведуваат повеќе со помалку вработени.
„Со инвестирање во роботизација и дигитални алатки, компаниите можат да го оптимизираат производствениот процес. Овие технологии не само што го зголемуваат капацитетот на производството, туку и значително ја намалуваат можноста за грешки, овозможувајќи побрзо, поефикасно и поквалитетно производство“, објаснуваат експертите.
Обука и преквалификација на постоечката работна сила
Меѓутоа, автоматизацијата не е единствениот начин за зголемување на продуктивноста.
Економистите додаваат дека е важно да се инвестира и во преквалификација и обука на постоечката работна сила.
„Компаниите треба да ги искористат можностите што ги нуди дигиталната ера, но паралелно да инвестираат во обука на своите вработени за да можат тие да работат со новите технологии. Работниците кои се способни да управуваат и надгледуваат автоматизирани системи стануваат клучен ресурс за успешното функционирање на една модерна компанија“, велат познавачите.
Промена на организациската структура и флексибилност
Во еден современ бизнис, флексибилноста е исто така важен фактор. Со оглед на променливите економски услови, многу компании се ориентираат кон промена на организациската структура, фокусирајќи се на аутсорсинг и ангажирање на хонорарни работници.
Ова им овозможува на компаниите да имаат флексибилен тим кој ќе работи на проекти кога е потребно, без да имаат постојани трошоци за работна сила.
„Флексибилните модели на вработување им овозможуваат на компаниите да ги намалат трошоците за вработување, додека истовремено го одржуваат потребното ниво на продуктивност. Ова е особено применливо за секторите каде побарувачката е варијабилна”, посочуваат експертите.
Постигнувањето на поголемо производство со помалку работници не е само прашање на технологија, туку и на правилна стратегија за управување со човечките ресурси.
Инвестирањето во автоматизација, обука на работната сила и флексибилни модели на организација се клучните елементи за успех во современиот бизнис свет.
Во оваа насока, компаниите што ќе најдат соодветен баланс меѓу технологијата и работната сила ќе имаат значителна конкурентска предност на пазарот.
