Санто Лусио де Комбускуро е мало село во Италија, познато како „провансалскиот заборавен агол“ поради зачуваната провансалска култура и јазик.
Се наоѓа во северозападниот дел на Италија, блиску до границата со Франција, во регионот Пиемонт, во покраината Кунео.
Ова село е толку изолирано, во секоја смисла на зборот, што и добрите и лошите вести пристигнуваат последни.
Санто Лусио де Комбускуро се наоѓа во близина на границата помеѓу италијанскиот и францускиот дел од регионот Пиемонт. Патниците кои сакаат да го посетат овој крај треба најпрво да летаат до Торино, а од таму да продолжат со воз и потоа со автобус.
Службениот јазик во Комбускуро е провансалскиот, древен средновековен нео-латински дијалект на окситанскиот јазик, кој се зборувал низ францускиот регион Окситанија.
Во селото живеат околу 30 жители, а животот не е лесен. Главно се населени сточарски семејства кои се занимаваат со земјоделство и одгледување добиток. Во зимските месеци честопати нема струја со недели, а интернетот е реткост – речиси како појава на комета.
Рај за љубителите на мир и природна убавина
Иако условите се тешки, спокојните планински пасишта и светло виолетовите полиња со лаванда создаваат совршено засолниште за оние што бараат бегство од урбаната врева. Погледот од алпските врвови се протега сè до Азурниот брег.
Во селото нема барови, супермаркети или ресторани, а дружењето е ограничено на повремени „фолклорни“ настани или на собирање печурки за време на викендите.
Мештаните живеат поедноставен живот во хармонија со природата. Нивната секојдневица е исполнета со здрав живот, без телевизија, а мобилните телефони се користат само во итни случаи.
Тука, како што велат жителите, животот се почитува во неговата најчиста форма, и тие се подготвени да им покажат на сите вистинските вредности што треба да се следат.
Извор: eupravozato.mondo.rs
