Животот во Скопје, како главен град на Македонија, секогаш бил поскап во споредба со останатите градови низ државата.
Сепак, во последниве години, економските разлики стануваат сè поизразени, правејќи го животниот стандард во провинцијата значително поразличен од оној во метрополата.
Од цените на станбениот простор до основните животни трошоци, географската нееднаквост е сè поочигледна.
Растот на цените во Скопје – предизвик за граѓаните
Просечната месечна кирија за еднособен стан во Скопје изнесува околу 300-400 евра во централните населби, додека во градови како Штип, Битола или Тетово, ист ваков стан може да се изнајми за двојно помала сума.
Но, не е само станбениот простор скап – храната, горивото и услугите исто така бележат значително повисоки цени во главниот град.
„Кога се преселив во Скопје, мислев дека ќе имам повеќе можности, но не очекував дека ќе дадам половина од платата само за кирија. Дури и основните работи, како овошје и зеленчук, се поскапи отколку во родниот ми Велес“, вели Лазар Марковски, млад ИТ-специјалист кој се преселил во главниот град пред две години.
Помали градови – поевтин живот, но помалку можности
Иако животот во другите градови е поевтин, тоа не значи дека луѓето таму живеат поудобно.
Намалената економска активност, недостатокот на работни места и ограничените можности за напредок ги тераат младите да се преселуваат во Скопје или да размислуваат за иселување во странство.
„Во Прилеп месечно трошиме барем 30% помалку отколку што би трошеле во Скопје, но платите се значително пониски. Работам во приватна компанија, и мојата плата е 500 евра, додека за истата работа во Скопје можеби би добил 700-800 евра. Прашањето е дали вреди да се живее во поголем град ако половина од платата оди на кирија и сметки,“ споделува Наташа Јоксимовска, маркетинг-специјалист.
Дали ќе се намали разликата?
Државните политики ретко ги адресираат овие разлики. Додека владата инвестира во големи инфраструктурни проекти во Скопје, помалите градови често се запоставени, што само го засилува процесот на миграција кон главниот град.
Економистите предупредуваат дека без развој на локалните економии, географската нееднаквост ќе продолжи да се продлабочува.
„Потребни се стимулации за инвестиции надвор од Скопје. Ако се отворат нови фабрики, ако има подобра инфраструктура и пристап до финансии, луѓето нема да се чувствуваат приморани да се преселуваат во главниот град“, објаснува економистот Ведран Кузмановски.
Скопје можеби нуди повеќе можности, но цената за живот таму станува сериозен проблем.
Додека не се преземат конкретни мерки за рамномерен развој, разликите во животниот стандард меѓу главниот град и останатите делови на државата само ќе продолжат да растат.
