Цената? Од 400 до 600 денари, зависно кој го прави и колку љубов вложува во процесот.
На социјалните мрежи веќе одамна се води невидлива битка помеѓу оние што го подготвуваат сами и оние што купуваат готов, со едни и исти аргументи секоја есен – „домашниот е нешто сосема друго“.
„Не е евтино да направиш добар ајвар. Само пиперките чинат по 100 денари килограм, а ти требаат најмалку 25 килограми за 15-тина тегли. Ако додадеш масло, дрва, струја, сол, време… излегува дека мора да вложиш најмалку 6.000 до 8.000 денари“, вели Наташа, која веќе четврта година по ред продава домашен ајвар преку Фејсбук.
Според неа, ако теглата ја продава по 500 денари, од 20 тегли ќе заработи едвај 3.000-4.000 денари.
„А тоа се два дена стоење покрај шпорет, мешање, печење, чистење. Не е тоа лесна работа, ама барем знаеш што имаш во теглата“.
На пазарите, цените на купечкиот ајвар варираат – има тегли и по 250, и по 400 денари, зависно од големината и производителот.
Но купувачите што еднаш ќе пробаат домашен, ретко се враќаат на фабричкиот.
„Да, поскап е, ама вреди секој денар. Ја нема таа арома, таа густина и вкус. Тоа е вистински ајвар, не паста“, коментира Миле, редовен муштерија на домашни производи.
Производителите велат дека цената не може да биде пониска ако се сака квалитет.
„Некои велат дека е прескапо, ама кога ќе видат колку труд има – тогаш молчат. Ајварот не е само храна, тоа е традиција што ја мешаш со дрвена лажица“, додава една жена од Зелениково, која годинава направила 60 тегли, дел за семејството, дел за продажба.
И така, иако теглата од 600 денари не е малку, многумина велат дека вреди.
Затоа што во неа не плаќаш само за пиперки и масло – плаќаш време, мирисот на дворот, рацете што мешале и споменот од детството кога цела фамилија седела покрај шпоретот.
Секако, фабричкиот ајвар ќе остане поевтин и подостапен. Но домашниот… тој останува нешто друго. Некој би рекол – луксуз со душа.