Јапонија има најдолг животен век во светот и често е дом на најстарите живи луѓе, иако некои студии го доведуваат во прашање точниот број на стогодишници на глобално ниво.
Исто така, станува збор за едно од најбрзо стареејќи општества, со жители кои главно се здраво хранат, но и со многу ниска стапка на наталитет. Најстарата личност во Јапонија е 114-годишната Шигеко Кагава од Јаматокоријаме, предградија на градот Нара. Најстариот маж е Кијотака Мизуно, 111 години, од приморскиот град Ивата.
Министерот за здравство, Такамаро Фукоока, им честиташе на жените и мажите за нивната долгоживост и изрази „благодарност за нивните многубројни години придонес за развојот на општеството“. Податоците се објавени пред Денот на постарите лица, на 15 септември, национален празник кога новите стогодишници добиваат честитка и сребрена чаша од премиерот. Оваа година, право на тоа имале 52.310 луѓе, соопшти министерството.
Во шеесеттите години, Јапонија имала најмал процент на луѓе постари од 100 години меѓу земјите од Г7 – но тоа драматично се променило во наредните децении. Кога владата во 1963 година започнала истражување за стогодишници, имало само 153 лица. Тој број пораснал на 1.000 до 1981 година, а достигнал 10.000 до 1998 година.
Долгоживоста се припишува главно на помал број смртни случаи од срцеви болести и најчести облици на рак, особено рак на дојка и простата. Јапонија бележи ниски стапки на дебелина – клучен фактор за овие болести – благодарение на исхрана сиромашна со црвено месо, а богата со риба и зеленчук. Дебелината е особено ретка меѓу жените, што делумно објаснува зошто Јапонките живеат значително подолго од своите машки сограѓани.
Додека во остатокот од светот исхраната станувала се побогата со шеќер и сол, Јапонија тргнала во спротивен правец – јавните кампањи убедиле населението да го намали внесот на сол. Но, не е само исхраната пресудна. Јапонците и во постарите години остануваат физички активни – повеќе пешачат и користат јавен превоз отколку постарите луѓе во САД и Европа.
Radio Taiso, секојдневна групна вежба, дел од јапонската култура од 1928 година, е осмислена за да поттикне чувство на заедништво, но и да го подобри здравјето на населението. Трминутната рутина се емитува на телевизија и се практикува во мали заедници ширум земјата.
Сепак, неколку студии го довеле во прашање точниот број на стогодишници во светот, наведувајќи грешки во податоците, непоучливи регистри и недостаток на матични книги како причини за нереално високи бројки. Ревизија на државните регистри во Јапонија во 2010 година открила повеќе од 230.000 лица кои се воделе како постари од 100 години, за кои не постоел трага – многумина всушност умреле децении порано.
Погрешното евидентирање се припишува на неуредно водење на документација и сомнежи дека некои семејства ги криеле смртта на постарите членови за да продолжат да примаат нивни пензии.
Националната истрага била покрената откако во семејна куќа биле пронајдени посмртни останки на Соген Котоа, за кого се верувало дека е најстариот маж во Токио со 111 години – иако умрел уште пред 32 години.