На Vrabotuvanje.com.mk спроведовме анкета со цел да дознаеме: Како македонските граѓани гледаат на неоправданите боледувања на работа?
Во анкетата учествуваа посетители на нашиот сајт, а нивните одговори го покажуваат спектарот на ставови – од остри критики до целосно разбирање.
Резултати од анкетата:
• 23% – „Себичност – ги оставаат колегите да се убиваат од работа“
• 30% – „Злоупотреба – системот им го дозволува тоа“
• 16% – „Сигнал дека нешто не чини во фирмата“
• 30% – „Не осудувам – секој си знае зошто бега од работа“
Што ни кажуваат овие бројки?
Злоупотреба на системот – 30%
Најголем број испитаници сметаат дека проблемот лежи во тоа што постојат системски празнини кои овозможуваат злоупотреба. Овој став е јасен показател дека довербата во институционалната контрола не е секогаш силна и дека дел од граѓаните гледаат на боледувањата како на простор за манипулација.
Прочитајте дел од коментарите:
„Сè додека институциите не воведат построга контрола, секогаш ќе има злоупотреби.“
„Не е до луѓето, туку до системот – ако има начин да се искористи, некој ќе го направи тоа.“
„Знам примери каде боледувањето трае со месеци, а личноста работи нешто друго на страна. Очигледна злоупотреба.“
Не осудувам – 30%
Ист процент од учесниците, пак, велат дека не ги осудуваат оние кои земаат боледување – секој има своја причина. Овој одговор открива емпатија и свесност дека зад секое отсуство може да стои лична, семејна или здравствена ситуација која не е видлива за колегите.
Прочитајте дел од коментарите:
„Секое боледување на работа е ОПРАВДАНО во ова време кога работодавецот сака на секој начин да го искористи вработениот до последна капка крв.“
„Премногу мали плати тортура премногу работа за ништо“
„Јас не би осудувал – подобро човек да земе ден-два одмор отколку да работи под стрес и нервоза.“
Себичност – 23%
Речиси една четвртина од испитаниците гледаат на неоправданите боледувања како на себичен чин кој создава дополнителен притисок врз останатите членови на тимот. Овој став најверојатно доаѓа од вработени кои директно се соочиле со последиците од отсуството на колеги – зголемено оптоварување и чувство на неправда.
Прочитајте дел од коментарите:
„Генерација на лемури, ништо не знаат ниту се трудат да работат.“
„Кога некој без причина зема боледување, тоа значи дека другите мора да ја сработат неговата обврска – а тоа не е фер.“
„На крајот, тимската работа паѓа на грбот на неколку луѓе, додека други си земаат одмор под маска на болест.“
„Јас лично сум бил во ситуација да работам двојно затоа што колега постојано е на боледување. Искрено, тоа е себично.“
Сигнал за проблем во компанијата – 16%
За дел од учесниците, честите боледувања не се индивидуален, туку организациски проблем – индикатор дека во фирмата нешто не е во ред: од лоша работна атмосфера, преку преголем стрес, до недоволна грижа за здравјето на вработените.
Прочитајте дел од коментарите:
„Токсична средина, колеги што забушаваат и целата работа на твојот грб, арогантност на работодавецот без чуство на емпатија за било што на работниците.“
„Чести боледувања се знак дека луѓето се под стрес или незадоволни од условите.“
„Ако повеќе колеги редовно земаат боледување, тоа кажува дека има проблем со организацијата или со менаџментот.“
„Не е секогаш до вработените – понекогаш фирмата создава такви услови што луѓето бегаат со боледување.“
Заклучок
Резултатите од оваа анкета покажуваат дека темата за боледувањата е длабоко поделена и емоционално набиена. Од една страна, постои недоверба и перцепција за злоупотреби, а од друга – емпатија и разбирање за индивидуалните околности. Дополнително, дел од граѓаните гледаат и пошироко – како на сигнал за проблеми во самата организација.
Она што е сигурно е дека боледувањата не можат да се сведат само на бројки или оправдувања. Тие се огледало на културата во компанијата, системот што го регулира, но и на личните предизвици на секој вработен. За работодавачите, овие резултати се потсетник дека грижата за здравјето и благосостојбата на вработените е клучна – и дека транспарентноста, довербата и добрата организација се најдобриот начин да се намалат злоупотребите, а истовремено да се задржи човечноста.
А вие, како гледате на боледувањата на работа?