Вуд тврди дека стресот на работа и менталната исцрпеност можат да се ублажат ако се присетите на една едноставна, петзборна реченица, пишува CNBC Make It.
Следниот пат кога ќе почувствувате дека ви расте анксиозноста, запрашајте се, наглас или во себе: „Дали ова навистина ми го загрозува животот?“, препорачува Вуд.
„Кога ќе си го поставите ова рефлексивно прашање, мозокот преминува од автоматска реакција во посмирена, промислена состојба“, вели таа. „Тогаш е полесно да се опуштите, да мислите појасно, да решавате проблеми и да ги контролирате емоциите.“
Зошто самопрашањата го смируваат умот и телото
Смиреното поставување прашања на себеси помага да го префрлите размислувањето од амигдалата, центарот за емоции, во префронталниот кортекс, центарот за рационално одлучување, објаснува Вуд. Тој свесен чекор е важен бидејќи ви помага да ја зачувате менталната енергија за други цели и обврски подоцна во текот на денот.
„Со тоа всушност самите се прашуваме: ‘Дали оваа ситуација навистина заслужува да се исцрпам?’ Веројатно не“, вели Вуд. „’Дали заслужува иста реакција како да сум здогледал тигар на улица?’ Апсолутно не. Да ја сочуваме енергијата за вистинските ‘тигри’.“
Ако забележите дека често мора да ги враќате своите мисли за да ја смирите анксиозноста, можеби е потребно подлабоко промислување или вежба за да го смените однесувањето на долг рок, напоменуваат стручњаците за CNBC Make It.
Наместо да се обидувате да се убедите себеси дека не се чувствувате лошо, обидете се да разберете што ви порачува нервозата за вашите вредности, советува Дејвид Росмарин, вонреден професор по психијатрија на Harvard Medical School. На пример, можеби сте нервозни поради грешка на работа затоа што професионализмот и напредокот ви се важни.
Како Вуд научила да го препознае и спречи „burnout“?
Вуд ја основала Autonomic откако и самата поминала низ предизвици со менталното здравје. По првите работни искуства во банка и инвестициски фонд, во доцните дваесетти доживеала, како што вели, „сериозен burnout“ кој ѝ го променил кариерниот пат.
„Патев од несоница, исцрпеност и губење на мотивација, што за мене беше сосема ново“, се присетува таа. „Навикната бев секогаш да имам цел и да одам кон неа. Кога согорував, беше како некој да завртел копче на мојот живот и да го префрлил во сивило.“
Вештините на свесна присутност, како пренасочување на мислите и свесно управување со менталната енергија, ѝ помогнале да закрепне. Денес има строга утринска рутина: првите 30 минути по будењето не гледа во телефон, пие топла вода со лимон или нане, а потоа пет минути лесно вежба за да го подготви мозокот за денот.
Нејзиниот омилен метод за опуштање на крајот од денот? Лежи на грб на подот со нозете подигнати под прав агол до ѕидот.
„Луѓето често не сфаќаат дека за грижа за себе не ви треба многу време ниту специјална работилница – потребна е само намера да си посветите неколку минути“, заклучува Вуд.